Vandaar precies een jaar geleden kwam ons wondertje Kaiji in ons leven, we hebben hem geboren zien worden, op zien groeien dankzij Walter en Myriam, die ons elke week verwelkomde in hun huis om onze Kaiji op de voet te kunnen volgen en te knuffelen.
We zien hem nog liggen in onze handen als een hamstertje, want echt groter was Kaiji niet, en nu is die al weer een jaar oud, wat gaat de tijd toch snel.
Zo wensen wij ook zijn zusje Ida en zijn broertjes Loeka en Jaiko een fijne verjaardag toe.
En niet te vergeten Bluey en Branco, de ouders van deze bengeltjes.
Geniet van de fotoreportage van pas geboren, tot nu.
We zien hem nog liggen in onze handen als een hamstertje, want echt groter was Kaiji niet, en nu is die al weer een jaar oud, wat gaat de tijd toch snel.
Zo wensen wij ook zijn zusje Ida en zijn broertjes Loeka en Jaiko een fijne verjaardag toe.
En niet te vergeten Bluey en Branco, de ouders van deze bengeltjes.
Geniet van de fotoreportage van pas geboren, tot nu.
Kaiji is vandaag 1 jaar geworden, en wat heeft die allemaal gekregen? bij de dierenwinkel heeft die een eend uit gezocht wat geluid maakt, nu inmiddels niet meer,...... bij oma heeft die een beschuit gekregen, van Charly een lekkere kluif, felicitaties in zijn gastenboek, en zelf hebben we nog een tandenborstel(snoep) en kluiven gehaald voor Kaiji zijn verjaardag.
Dus die heeft zijn buikje weer strak staan, zie hieronder de foto's.
Dus die heeft zijn buikje weer strak staan, zie hieronder de foto's.
De baasjes hebben een nieuw fototoestel gekocht, en ik moest natuurlijk weer op komen draven om als fotomodel op te treden, nou vooruit dan..........ppppppfffffffff.
Afgelopen maandag 22 november 2010 ben ik weer op les geweest voor de ringtraining, en Wil(instructeur) heeft even wat foto's genomen van mij.
Vandaag 29 november 2010 valt de eerst sneeuw in het Brabantse land, en Kaiji moest natuurlijk meteen weer naar buiten, tja, hij is er tenslotte mee op gegroeit met de sneeuw.
Kaiji en sneeuw, is een hele goede combinatie.
Hier enkele foto's daarvan.
Kaiji en sneeuw, is een hele goede combinatie.
Hier enkele foto's daarvan.
In de afgelopen dagen is er weer meer sneeuw gevallen, en Kaiji heeft de tijd van zijn leven, heel de dag is die buiten.
En komt alleen maar naar binnen om te drinken en te eten, en om even een aai te halen, maar dan gaat die er weer als een speer vandoor.
Dus weer een mooie gelegenheid om foto's te maken.
En komt alleen maar naar binnen om te drinken en te eten, en om even een aai te halen, maar dan gaat die er weer als een speer vandoor.
Dus weer een mooie gelegenheid om foto's te maken.
Afgelopen donderdag 9 december 2010 hadden we afgesproken om naar Walter en Myriam te gaan, maar het winterseweer liet zich weer zien, en was het verstandiger om het bezoek te verzetten naar een andere keer.
En op de foto's hieronder kun je zien wat er in een korte tijd weer veel sneeuw is gevallen.
En op de foto's hieronder kun je zien wat er in een korte tijd weer veel sneeuw is gevallen.
En vandaag, zondag 12 december 2010 heeft Kaiji zijn eerst puntje binnen voor de titel Nederlands jeugdkampioen, nu nog twee puntjes te gaan, en hopelijk gaat Kaiji die ook halen, maar dat is nog afwachten geblazen.
Maar wat zijn we trots op ons ventje, en niet wij alleen, wij kennen nog twee mensen die zo trots zijn als poes op ons sesammeke.
Hij heeft het geweldig gedaan, en heeft een 1U gehaald op de jeugdklasse reuen, en ook heeft Kaiji een keurrapport gekregn die klinkt als een klok, dit alles kun je lezen bij het kopje: Tentoonstellingen.
Ook Kristel was weer van de partij, en heeft juniorhandling gelopen met Kaiji, het gaat steeds beter met die twee, en ze hebben weer veel plezier gehad en veel geleerd.
Hieronder de foto's van deze dag
Maar wat zijn we trots op ons ventje, en niet wij alleen, wij kennen nog twee mensen die zo trots zijn als poes op ons sesammeke.
Hij heeft het geweldig gedaan, en heeft een 1U gehaald op de jeugdklasse reuen, en ook heeft Kaiji een keurrapport gekregn die klinkt als een klok, dit alles kun je lezen bij het kopje: Tentoonstellingen.
Ook Kristel was weer van de partij, en heeft juniorhandling gelopen met Kaiji, het gaat steeds beter met die twee, en ze hebben weer veel plezier gehad en veel geleerd.
Hieronder de foto's van deze dag
En zo laat een echte shiba zien op een Japanse wijze hoe trots ze zijn, zie hem eens lachen met zijn speetoogjes, en zijn trots behaalde prijs.
Omdat sneeuwduiken de grootste hobby is van Kaiji, zijn er hier nog wat foto's van, want ook dit jaar heeft Kaiji weer zijn hartje op kunnen halen met het vele hoeveelheid sneeuw dat er gevallen is.
Vandaag is het 1 januari 2011, en kaiji springt het nieuwe jaar in, hij heeft vannacht van oud op Nieuwjaar gewoon met ons buiten naar het vuurwerk staan te kijken, en de buren ook ontvangen op zijn eigen enthousiaste manier van begroeten.
Het is een echt jachthond, want nu zijn we erachter gekomen dat die goed schotvast is, en het boeit hem totaal niet al dat geflits en herrie van het vuurwerk.
Dit dankzij Walter en Myriam die verleden jaar van oud op nieuw met de pups buiten hebben gestaan, en de pups op een zeer jonge leeftijd kennis hebben laten maken met de herrie van vuurwerk, en dat merk je goed aan Kaiji.
Hieronder nog wat foto's van Kaiji op Nieuwjaarsdag.
Het is een echt jachthond, want nu zijn we erachter gekomen dat die goed schotvast is, en het boeit hem totaal niet al dat geflits en herrie van het vuurwerk.
Dit dankzij Walter en Myriam die verleden jaar van oud op nieuw met de pups buiten hebben gestaan, en de pups op een zeer jonge leeftijd kennis hebben laten maken met de herrie van vuurwerk, en dat merk je goed aan Kaiji.
Hieronder nog wat foto's van Kaiji op Nieuwjaarsdag.
Vandaag 7 januari 2011 hadden we een totale andere gast in de trimsalon, een konijn................en natuurlijk moest Kaiji zien wat er nu weer in huis was.
Hij was heel nieuwsgierig natuurlijk, want dit was een ander geurtje als een hond of een kat, maar toen die aan het konijn begon te ruiken was die zo verliefd, dat die meteen het konijn de oortjes begon te likken en te wassen.
En daar ga je dan als jachthond, samen tussen de kippen scharrelen, en nu een konijn aflikken en vertroetelen.
Hieronder wat foto's van deze Close Encounters.
Hij was heel nieuwsgierig natuurlijk, want dit was een ander geurtje als een hond of een kat, maar toen die aan het konijn begon te ruiken was die zo verliefd, dat die meteen het konijn de oortjes begon te likken en te wassen.
En daar ga je dan als jachthond, samen tussen de kippen scharrelen, en nu een konijn aflikken en vertroetelen.
Hieronder wat foto's van deze Close Encounters.
Zondag 9 januari 2011 is onze Kaiji naar een wandeling geweest van mopshonden, afgezien dat Kaiji zijn vrienden op de ringtraining mopshonden zijn vond die dat natuurlijk geweldig.
De wandeling was zeer goed verzorgt en werd gehouden in de Loonse en Drunse duinen te Udenhout.
Dit is een hele grote zandverstuiving, dus Kaiji ging los van de riem, en hij ging er als een speer vandoor naar zijn vrienden Casper en Dimitri, ook had hij weer een vriendschap gesloten met een Mastiff dame, die vond die ook helemaal geweldig.
Ook was een nog een Shiba teefje erbij, die Neomy heette, ook die vond Kaiji heel leuk.
Hij heeft zijn energie weer kunnen laten gaan op die dag, en na de wandeling zijn we nog even naar Marjon gegaan , en die heeft 16 mopsen , zowel reuen als teven lopen er allemaal los(wilt u de website zien van Marjon haar mopshondenkennel, kijk dan bij het kopje :" Links").
Toen Kaiji bij Marjon binnen kwam werd die bestormt door al de mopsen, dus dat was wel even een heel imposante gebeurtenis voor Kaiji, maar na een paar minuutjes was die buiten alweer aan het spelen met de mopsen, en alles is verder heel vredig verlopen, want laten we eerlijk zijn, er komt toch wel even een vreemde reu in hun roedel, maar alles verliep heel soepel, en dat is wel een compliment waard aan Marjon die zo leuk omgaat met haar honden.
Zie hieronder de foto's van die dag.
De wandeling was zeer goed verzorgt en werd gehouden in de Loonse en Drunse duinen te Udenhout.
Dit is een hele grote zandverstuiving, dus Kaiji ging los van de riem, en hij ging er als een speer vandoor naar zijn vrienden Casper en Dimitri, ook had hij weer een vriendschap gesloten met een Mastiff dame, die vond die ook helemaal geweldig.
Ook was een nog een Shiba teefje erbij, die Neomy heette, ook die vond Kaiji heel leuk.
Hij heeft zijn energie weer kunnen laten gaan op die dag, en na de wandeling zijn we nog even naar Marjon gegaan , en die heeft 16 mopsen , zowel reuen als teven lopen er allemaal los(wilt u de website zien van Marjon haar mopshondenkennel, kijk dan bij het kopje :" Links").
Toen Kaiji bij Marjon binnen kwam werd die bestormt door al de mopsen, dus dat was wel even een heel imposante gebeurtenis voor Kaiji, maar na een paar minuutjes was die buiten alweer aan het spelen met de mopsen, en alles is verder heel vredig verlopen, want laten we eerlijk zijn, er komt toch wel even een vreemde reu in hun roedel, maar alles verliep heel soepel, en dat is wel een compliment waard aan Marjon die zo leuk omgaat met haar honden.
Zie hieronder de foto's van die dag.
Vandaag 18 januari is er een vriendin van Kaiji hier geweest, het was de Blanca, de Podenco van mijn zus.
En als twee honden van het oertype gaan spelen binnen, dan verzet je meubilair maar aan de kant, want het gaat er lomp aan toe, met een hoop springen, elkaar aan de kant duwen, en tandjes die hier en daar tevoorschijn komen.
Andere mensen denken dan heel vaak dat ze aan het vechten zijn, maar dit is nou het spelen van oertypes, ga maar eens een kijkje nemen op de foto's hieronder.
En als twee honden van het oertype gaan spelen binnen, dan verzet je meubilair maar aan de kant, want het gaat er lomp aan toe, met een hoop springen, elkaar aan de kant duwen, en tandjes die hier en daar tevoorschijn komen.
Andere mensen denken dan heel vaak dat ze aan het vechten zijn, maar dit is nou het spelen van oertypes, ga maar eens een kijkje nemen op de foto's hieronder.
Click here to edit.
We hebben weer wat foto's gemaakt, ten eerste foto's van Kaiji zijn grootte vriendin Olivia, en dan nog eens een paar foto's hoe relaxt Kaiji bij het baasje kan liggen.
Enjoy.
Enjoy.
Vandaag 29 januari was het een heerlijk weertje, dus zijn we gaan wandelen met Kaiji, en naderhand heeft die op een losloopveld zijn eigen uit kunnen leven.
Daarna nog even naar de schapen en geitjes gekeken, ook dat vind Kaiji geweldig om te doen.
Daarna nog even naar de schapen en geitjes gekeken, ook dat vind Kaiji geweldig om te doen.
Hier ons hertje Kaiji, met alle vier zijn voetjes van de vloer.
Thuis gekomen van de wandeling hoorde ik een flinke knal tegen de raam aan, mijn vrouwtje ging meteen naar buiten, en ik moest binnen blijven.
Want wat was het geval, er was een sperwer tegen de achterraam aangevlogen, en ik mocht niet mee naar buiten omdat die behoorlijke klauwen hebben die mee kunnen beschadigen.
Mijn vrouwke heeft de sperwer weer opgelapt, en gelukkig is die weer zo goed hersteld dat de sperwer weer vrij is gelaten in zijn natuur waar die thuis hoort.
Voor de vrijlating hebben we nog even foto's ervan gemaakt, zie hieronder.
Want wat was het geval, er was een sperwer tegen de achterraam aangevlogen, en ik mocht niet mee naar buiten omdat die behoorlijke klauwen hebben die mee kunnen beschadigen.
Mijn vrouwke heeft de sperwer weer opgelapt, en gelukkig is die weer zo goed hersteld dat de sperwer weer vrij is gelaten in zijn natuur waar die thuis hoort.
Voor de vrijlating hebben we nog even foto's ervan gemaakt, zie hieronder.
Op zaterdag 5 februari heeft Kaiji weer een tentoonstelling gelopen te Eindhoven en daar geëindigd met een 2U, dus we zijn weer zo trots als poes dat het ons sesammeke het zo goed doet op show.
Hieronder kunt je Kaiji eens bewonderen op bewegend beeld, want Marco heeft een stukje staan te filmen op de show.
Voor het filmpje willen wij Marco ook hartelijk voor bedanken.
Hieronder kunt je Kaiji eens bewonderen op bewegend beeld, want Marco heeft een stukje staan te filmen op de show.
Voor het filmpje willen wij Marco ook hartelijk voor bedanken.
Vandaag 13 februari 2011 heeft Kaiji voor de eerste keer een training zweetwerk meegelopen.
Zweetwerk is het terugvinden, opsporen van ziek dan wel gewonde in het wild levende dieren. In Nederland leven we met heel veel mensen en dieren op een relatief klein stukje grond. Dat leidt met grote regelmaat tot aanrijdingen. Bijna iedere dag worden er in Nederland dieren aangereden omdat ze simpel weg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats stonden of omdat bestuurders van motorvoertuigen net even wat anders deden als het besturen van hun voertuig of eventjes haast hadden en daardoor niet meer konden anticiperen op wat er op de weg gebeuren kan als je bijvoorbeeld een natuurgebied doorkruist. Dit heeft dan meestal tot gevolg blikschade een gedeukt imago maar vooral beschadigde dieren. Deze dieren zijn dan geheel afhankelijk van ons opdat ze gevonden worden en dan al dan niet geholpen kunnen worden of in het uiterste geval mogelijk zelfs behoed worden voor onnodig leiden. Daarnaast kennen we dan ook nog de "ziek" geschoten dieren. Dat dieren die tijdens de jacht om welke reden dan ook niet goed geraakt zijn en dus ook terug gevonden moeten worden. De zweethond combinatie is er op getraind om aan de hand van een onderzoek op de plaats van het gebeurde vast te stellen of een zogenaamde nazoek al dan niet nodig is. Soms, zijn de tekenen ter plaatsen zo duidelijk dat er besloten kan worden om geen nazoek te doen. Meestal is het anders om omdat de hondengeleider ten opzichte van het dier geen risico's neemt. Liever een uurtje werken en dan toch alsnog besluiten het is echt niet nodig als weg gaan met de gedachten: "had ik misschien toch even moeten nazoeken". Een goede combinatie is niet iets wat eventjes in twee of drie maanden trainen ontstaat. Goede combinaties trainen velen jaren dragen veel ervaring mee en hebben niet tel bare uren doorgebracht in het veld. Alles met het doel om te ondersteunen op het moment dat de vraag daar is. Een zweethond zonder zijn of haar vaste geleider is dan ook gehandicapt. Omdat het succes van combinatie in het Samenwerken zit. De hond en zijn geleider moeten perfect op elkaar ingespeeld zijn en blindelings kunnen vertrouwen op elkanders kunnen. Dit is een situatie die enkel en allen kan ontstaan als er geregeld goed getraind wordt waarbij de lat steeds hoger komt te liggen. De hond moet leren een spoor goed uit te werken, de geleider moet leren dat hij/zij het niet beter weet. Een hond heeft het vermogen om duizenden geur sporen te herkennen. Mensen hebben vaak al moeite om de meest elementaire geuren te beschrijven. Daarnaast zal de zweethondenman m/v zich moeten verdiepen in sporen, denk hierbij aan soorten haar, prenten, schottekens, types zweet (bloed), verstoringen in de vegetatie et cetera maar ook wetgeving en lokale regelgeving en gebruiken.
Maar als dit dan na velen uren trainen goed zit dan heb je ook wat. Een CSI hond in het veld. Dan is het ook een feest om te zien hoe hond en baas samenwerken en met welk een rust dit gaat. Want wat velen niet weten of zich realiseren. Het zogenaamde zweetwerk gebeurd in alle rust zonder toeters of bellen. Want een dier wat gewond is zal in alle rust benaderd moeten worden en de minste verstoring is al reden voor een dier om verder te vluchten. Vandaar dat het zweetwerk ook niet vaak gezien wordt en daardoor relatief onbekend is bij niet jagende. Wel valt steeds weer op dat zodra publiek er mee in contact komt men unaniem positief is over het zweetwerk.
En afgezien dat een Shiba een jachthond is zijn ze geschikt voor dit werk.
Voor de eerste keer deed Kaiji het heel goed, eerst wordt de hond naar het aanschotplaats gebracht, hier zie je haren van het dier en hier ligt dus ook bloed, Kaiji was al flink aan het snuffelen en met mijn commando " zoek gewond" ging Kaiji meteen op het spoor, de instructeur zei dat hij het voor de eerste keer heel erg goed deed.
Hij heeft het spoor goed gevolgd, en ik moedigde Kaiji tussendoor aan met het commando " goed zo, braaf", hij is een keer van het spoor af gegaan, en dat zei de instructeur ook, dus moest ik Kaiji het commando " laat gaan alleen gewond" geven, en toen kwam Kaiji weer netjes op het spoor en heeft die uit gelopen tot bij de Bok(vind plaats) van het zogenaamde gewonden of dode dier.
Hier werd Kaiji heel goed voor beloont, maar hij vond de vacht belangrijker als zijn snoepje als beloning, maar dat zagen de instructeurs graag, en hij kreeg vele complimenten dat die het zo goed heeft gedaan voor de eerste keer.
Hij moest over sloten heen springen, onder en over takken heen, maar ook door bramenstruiken, maar dat deerde Kaiji helemaal niet, hij was ' TE" fanatiek aan het speuren.
Nu ligt Kaiji helemaal uitgeteld thuis te slapen, want hij is toch wel ruim drie uur bezig geweest die dag, en dat is voor een hond zeer intensief werken.
Deze training en opleiding volgen we bij Stichting Jagende Brak Nederland: http://www.jagendebrak.nl/
We hopen de volgende keer filmmateriaal te hebben van Kaiji en het zweetwerktraining, dus hieronder wat foto's van die dag.
Zweetwerk is het terugvinden, opsporen van ziek dan wel gewonde in het wild levende dieren. In Nederland leven we met heel veel mensen en dieren op een relatief klein stukje grond. Dat leidt met grote regelmaat tot aanrijdingen. Bijna iedere dag worden er in Nederland dieren aangereden omdat ze simpel weg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats stonden of omdat bestuurders van motorvoertuigen net even wat anders deden als het besturen van hun voertuig of eventjes haast hadden en daardoor niet meer konden anticiperen op wat er op de weg gebeuren kan als je bijvoorbeeld een natuurgebied doorkruist. Dit heeft dan meestal tot gevolg blikschade een gedeukt imago maar vooral beschadigde dieren. Deze dieren zijn dan geheel afhankelijk van ons opdat ze gevonden worden en dan al dan niet geholpen kunnen worden of in het uiterste geval mogelijk zelfs behoed worden voor onnodig leiden. Daarnaast kennen we dan ook nog de "ziek" geschoten dieren. Dat dieren die tijdens de jacht om welke reden dan ook niet goed geraakt zijn en dus ook terug gevonden moeten worden. De zweethond combinatie is er op getraind om aan de hand van een onderzoek op de plaats van het gebeurde vast te stellen of een zogenaamde nazoek al dan niet nodig is. Soms, zijn de tekenen ter plaatsen zo duidelijk dat er besloten kan worden om geen nazoek te doen. Meestal is het anders om omdat de hondengeleider ten opzichte van het dier geen risico's neemt. Liever een uurtje werken en dan toch alsnog besluiten het is echt niet nodig als weg gaan met de gedachten: "had ik misschien toch even moeten nazoeken". Een goede combinatie is niet iets wat eventjes in twee of drie maanden trainen ontstaat. Goede combinaties trainen velen jaren dragen veel ervaring mee en hebben niet tel bare uren doorgebracht in het veld. Alles met het doel om te ondersteunen op het moment dat de vraag daar is. Een zweethond zonder zijn of haar vaste geleider is dan ook gehandicapt. Omdat het succes van combinatie in het Samenwerken zit. De hond en zijn geleider moeten perfect op elkaar ingespeeld zijn en blindelings kunnen vertrouwen op elkanders kunnen. Dit is een situatie die enkel en allen kan ontstaan als er geregeld goed getraind wordt waarbij de lat steeds hoger komt te liggen. De hond moet leren een spoor goed uit te werken, de geleider moet leren dat hij/zij het niet beter weet. Een hond heeft het vermogen om duizenden geur sporen te herkennen. Mensen hebben vaak al moeite om de meest elementaire geuren te beschrijven. Daarnaast zal de zweethondenman m/v zich moeten verdiepen in sporen, denk hierbij aan soorten haar, prenten, schottekens, types zweet (bloed), verstoringen in de vegetatie et cetera maar ook wetgeving en lokale regelgeving en gebruiken.
Maar als dit dan na velen uren trainen goed zit dan heb je ook wat. Een CSI hond in het veld. Dan is het ook een feest om te zien hoe hond en baas samenwerken en met welk een rust dit gaat. Want wat velen niet weten of zich realiseren. Het zogenaamde zweetwerk gebeurd in alle rust zonder toeters of bellen. Want een dier wat gewond is zal in alle rust benaderd moeten worden en de minste verstoring is al reden voor een dier om verder te vluchten. Vandaar dat het zweetwerk ook niet vaak gezien wordt en daardoor relatief onbekend is bij niet jagende. Wel valt steeds weer op dat zodra publiek er mee in contact komt men unaniem positief is over het zweetwerk.
En afgezien dat een Shiba een jachthond is zijn ze geschikt voor dit werk.
Voor de eerste keer deed Kaiji het heel goed, eerst wordt de hond naar het aanschotplaats gebracht, hier zie je haren van het dier en hier ligt dus ook bloed, Kaiji was al flink aan het snuffelen en met mijn commando " zoek gewond" ging Kaiji meteen op het spoor, de instructeur zei dat hij het voor de eerste keer heel erg goed deed.
Hij heeft het spoor goed gevolgd, en ik moedigde Kaiji tussendoor aan met het commando " goed zo, braaf", hij is een keer van het spoor af gegaan, en dat zei de instructeur ook, dus moest ik Kaiji het commando " laat gaan alleen gewond" geven, en toen kwam Kaiji weer netjes op het spoor en heeft die uit gelopen tot bij de Bok(vind plaats) van het zogenaamde gewonden of dode dier.
Hier werd Kaiji heel goed voor beloont, maar hij vond de vacht belangrijker als zijn snoepje als beloning, maar dat zagen de instructeurs graag, en hij kreeg vele complimenten dat die het zo goed heeft gedaan voor de eerste keer.
Hij moest over sloten heen springen, onder en over takken heen, maar ook door bramenstruiken, maar dat deerde Kaiji helemaal niet, hij was ' TE" fanatiek aan het speuren.
Nu ligt Kaiji helemaal uitgeteld thuis te slapen, want hij is toch wel ruim drie uur bezig geweest die dag, en dat is voor een hond zeer intensief werken.
Deze training en opleiding volgen we bij Stichting Jagende Brak Nederland: http://www.jagendebrak.nl/
We hopen de volgende keer filmmateriaal te hebben van Kaiji en het zweetwerktraining, dus hieronder wat foto's van die dag.
Dit is een foto van het aanschotplaats, als je goed kijkt zie je de vacht van het gewonde dier, en de hond ruikt natuurlijk het " zweet" van het dier.
Onze vreemde eend in de bijt:-))) hier moet Kaiji netjes zijn beurt afwachten.
Hier vind Kaiji een verwijspunt, vanuit hier gaat die weer verder op het spoor.
Hier heeft Kaiji de "Bok" het zogenaamde gewonde/dode dier gevonden, deze keer een ree.
Kaiji's allergrootste vriendin Puck is vandaag 17 februari 2011 langsgekomen, en wat hadden ze weer een pret samen, heel de tijd hebben ze gespeeld met elkaar.
Als die twee elkaar zien worden ze ook helemaal gek, het is precies een getrouwd stel samen als je ze bezig ziet.
Ga maar eens een kijkje nemen hieronder op de foto's.
Als die twee elkaar zien worden ze ook helemaal gek, het is precies een getrouwd stel samen als je ze bezig ziet.
Ga maar eens een kijkje nemen hieronder op de foto's.