Wat is zweetwerk?
Vandaag 13 februari 2011 heeft Kaiji voor de eerste keer een training zweetwerk meegelopen.
Zweetwerk is het terugvinden, opsporen van ziek dan wel gewonde in het wild levende dieren. In Nederland leven we met heel veel mensen en dieren op een relatief klein stukje grond. Dat leidt met grote regelmaat tot aanrijdingen. Bijna iedere dag worden er in Nederland dieren aangereden omdat ze simpel weg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats stonden of omdat bestuurders van motorvoertuigen net even wat anders deden als het besturen van hun voertuig of eventjes haast hadden en daardoor niet meer konden anticiperen op wat er op de weg gebeuren kan als je bijvoorbeeld een natuurgebied doorkruist. Dit heeft dan meestal tot gevolg blikschade een gedeukt imago maar vooral beschadigde dieren. Deze dieren zijn dan geheel afhankelijk van ons opdat ze gevonden worden en dan al dan niet geholpen kunnen worden of in het uiterste geval mogelijk zelfs behoed worden voor onnodig leiden. Daarnaast kennen we dan ook nog de "ziek" geschoten dieren. Dat dieren die tijdens de jacht om welke reden dan ook niet goed geraakt zijn en dus ook terug gevonden moeten worden. De zweethond combinatie is er op getraind om aan de hand van een onderzoek op de plaats van het gebeurde vast te stellen of een zogenaamde nazoek al dan niet nodig is. Soms, zijn de tekenen ter plaatsen zo duidelijk dat er besloten kan worden om geen nazoek te doen. Meestal is het anders om omdat de hondengeleider ten opzichte van het dier geen risico's neemt. Liever een uurtje werken en dan toch alsnog besluiten het is echt niet nodig als weg gaan met de gedachten: "had ik misschien toch even moeten nazoeken". Een goede combinatie is niet iets wat eventjes in twee of drie maanden trainen ontstaat. Goede combinaties trainen velen jaren dragen veel ervaring mee en hebben niet tel bare uren doorgebracht in het veld. Alles met het doel om te ondersteunen op het moment dat de vraag daar is. Een zweethond zonder zijn of haar vaste geleider is dan ook gehandicapt. Omdat het succes van combinatie in het Samenwerken zit. De hond en zijn geleider moeten perfect op elkaar ingespeeld zijn en blindelings kunnen vertrouwen op elkanders kunnen. Dit is een situatie die enkel en allen kan ontstaan als er geregeld goed getraind wordt waarbij de lat steeds hoger komt te liggen. De hond moet leren een spoor goed uit te werken, de geleider moet leren dat hij/zij het niet beter weet. Een hond heeft het vermogen om duizenden geur sporen te herkennen. Mensen hebben vaak al moeite om de meest elementaire geuren te beschrijven. Daarnaast zal de zweethondenman m/v zich moeten verdiepen in sporen, denk hierbij aan soorten haar, prenten, schottekens, types zweet (bloed), verstoringen in de vegetatie et cetera maar ook wetgeving en lokale regelgeving en gebruiken.
Maar als dit dan na velen uren trainen goed zit dan heb je ook wat. Een CSI hond in het veld. Dan is het ook een feest om te zien hoe hond en baas samenwerken en met welk een rust dit gaat. Want wat velen niet weten of zich realiseren. Het zogenaamde zweetwerk gebeurd in alle rust zonder toeters of bellen. Want een dier wat gewond is zal in alle rust benaderd moeten worden en de minste verstoring is al reden voor een dier om verder te vluchten. Vandaar dat het zweetwerk ook niet vaak gezien wordt en daardoor relatief onbekend is bij niet jagende. Wel valt steeds weer op dat zodra publiek er mee in contact komt men unaniem positief is over het zweetwerk.
En afgezien dat een Shiba een jachthond is zijn ze geschikt voor dit werk.
Voor de eerste keer deed Kaiji het heel goed, eerst wordt de hond naar het aanschotplaats gebracht, hier zie je haren van het dier en hier ligt dus ook bloed, Kaiji was al flink aan het snuffelen en met mijn commando " zoek gewond" ging Kaiji meteen op het spoor, de instructeur zei dat hij het voor de eerste keer heel erg goed deed.
Hij heeft het spoor goed gevolgd, en ik moedigde Kaiji tussendoor aan met het commando " goed zo, braaf", hij is een keer van het spoor af gegaan, en dat zei de instructeur ook, dus moest ik Kaiji het commando " laat gaan alleen gewond" geven, en toen kwam Kaiji weer netjes op het spoor en heeft die uit gelopen tot bij de Bok(vind plaats) van het zogenaamde gewonden of dode dier.
Hier werd Kaiji heel goed voor beloont, maar hij vond de vacht belangrijker als zijn snoepje als beloning, maar dat zagen de instructeurs graag, en hij kreeg vele complimenten dat die het zo goed heeft gedaan voor de eerste keer.
Hij moest over sloten heen springen, onder en over takken heen, maar ook door bramenstruiken, maar dat deerde Kaiji helemaal niet, hij was ' TE" fanatiek aan het speuren.
Nu ligt Kaiji helemaal uitgeteld thuis te slapen, want hij is toch wel ruim drie uur bezig geweest die dag, en dat is voor een hond zeer intensief werken.
Deze training en opleiding volgen we bij Stichting Jagende Brak Nederland: http://www.jagendebrak.nl/
Zweetwerk is het terugvinden, opsporen van ziek dan wel gewonde in het wild levende dieren. In Nederland leven we met heel veel mensen en dieren op een relatief klein stukje grond. Dat leidt met grote regelmaat tot aanrijdingen. Bijna iedere dag worden er in Nederland dieren aangereden omdat ze simpel weg op het verkeerde moment op de verkeerde plaats stonden of omdat bestuurders van motorvoertuigen net even wat anders deden als het besturen van hun voertuig of eventjes haast hadden en daardoor niet meer konden anticiperen op wat er op de weg gebeuren kan als je bijvoorbeeld een natuurgebied doorkruist. Dit heeft dan meestal tot gevolg blikschade een gedeukt imago maar vooral beschadigde dieren. Deze dieren zijn dan geheel afhankelijk van ons opdat ze gevonden worden en dan al dan niet geholpen kunnen worden of in het uiterste geval mogelijk zelfs behoed worden voor onnodig leiden. Daarnaast kennen we dan ook nog de "ziek" geschoten dieren. Dat dieren die tijdens de jacht om welke reden dan ook niet goed geraakt zijn en dus ook terug gevonden moeten worden. De zweethond combinatie is er op getraind om aan de hand van een onderzoek op de plaats van het gebeurde vast te stellen of een zogenaamde nazoek al dan niet nodig is. Soms, zijn de tekenen ter plaatsen zo duidelijk dat er besloten kan worden om geen nazoek te doen. Meestal is het anders om omdat de hondengeleider ten opzichte van het dier geen risico's neemt. Liever een uurtje werken en dan toch alsnog besluiten het is echt niet nodig als weg gaan met de gedachten: "had ik misschien toch even moeten nazoeken". Een goede combinatie is niet iets wat eventjes in twee of drie maanden trainen ontstaat. Goede combinaties trainen velen jaren dragen veel ervaring mee en hebben niet tel bare uren doorgebracht in het veld. Alles met het doel om te ondersteunen op het moment dat de vraag daar is. Een zweethond zonder zijn of haar vaste geleider is dan ook gehandicapt. Omdat het succes van combinatie in het Samenwerken zit. De hond en zijn geleider moeten perfect op elkaar ingespeeld zijn en blindelings kunnen vertrouwen op elkanders kunnen. Dit is een situatie die enkel en allen kan ontstaan als er geregeld goed getraind wordt waarbij de lat steeds hoger komt te liggen. De hond moet leren een spoor goed uit te werken, de geleider moet leren dat hij/zij het niet beter weet. Een hond heeft het vermogen om duizenden geur sporen te herkennen. Mensen hebben vaak al moeite om de meest elementaire geuren te beschrijven. Daarnaast zal de zweethondenman m/v zich moeten verdiepen in sporen, denk hierbij aan soorten haar, prenten, schottekens, types zweet (bloed), verstoringen in de vegetatie et cetera maar ook wetgeving en lokale regelgeving en gebruiken.
Maar als dit dan na velen uren trainen goed zit dan heb je ook wat. Een CSI hond in het veld. Dan is het ook een feest om te zien hoe hond en baas samenwerken en met welk een rust dit gaat. Want wat velen niet weten of zich realiseren. Het zogenaamde zweetwerk gebeurd in alle rust zonder toeters of bellen. Want een dier wat gewond is zal in alle rust benaderd moeten worden en de minste verstoring is al reden voor een dier om verder te vluchten. Vandaar dat het zweetwerk ook niet vaak gezien wordt en daardoor relatief onbekend is bij niet jagende. Wel valt steeds weer op dat zodra publiek er mee in contact komt men unaniem positief is over het zweetwerk.
En afgezien dat een Shiba een jachthond is zijn ze geschikt voor dit werk.
Voor de eerste keer deed Kaiji het heel goed, eerst wordt de hond naar het aanschotplaats gebracht, hier zie je haren van het dier en hier ligt dus ook bloed, Kaiji was al flink aan het snuffelen en met mijn commando " zoek gewond" ging Kaiji meteen op het spoor, de instructeur zei dat hij het voor de eerste keer heel erg goed deed.
Hij heeft het spoor goed gevolgd, en ik moedigde Kaiji tussendoor aan met het commando " goed zo, braaf", hij is een keer van het spoor af gegaan, en dat zei de instructeur ook, dus moest ik Kaiji het commando " laat gaan alleen gewond" geven, en toen kwam Kaiji weer netjes op het spoor en heeft die uit gelopen tot bij de Bok(vind plaats) van het zogenaamde gewonden of dode dier.
Hier werd Kaiji heel goed voor beloont, maar hij vond de vacht belangrijker als zijn snoepje als beloning, maar dat zagen de instructeurs graag, en hij kreeg vele complimenten dat die het zo goed heeft gedaan voor de eerste keer.
Hij moest over sloten heen springen, onder en over takken heen, maar ook door bramenstruiken, maar dat deerde Kaiji helemaal niet, hij was ' TE" fanatiek aan het speuren.
Nu ligt Kaiji helemaal uitgeteld thuis te slapen, want hij is toch wel ruim drie uur bezig geweest die dag, en dat is voor een hond zeer intensief werken.
Deze training en opleiding volgen we bij Stichting Jagende Brak Nederland: http://www.jagendebrak.nl/
Wat uitleg over het zweetwerk:
Wat moet je als begeleider weten als je de hond voor zweetwerk op gaat leiden, je moet letselherkenning certificaat hebben, schottekens en haartype herkennen, zo heb je ook een geldige Nederlandse jachtakte nodig.
Schottekens:
Wat moet je als begeleider weten als je de hond voor zweetwerk op gaat leiden, je moet letselherkenning certificaat hebben, schottekens en haartype herkennen, zo heb je ook een geldige Nederlandse jachtakte nodig.
Schottekens:
Haartype herkenning:
En dan nog het letselherkenning, dit zijn misschien wel niet de foto's waar iedereen van houdt, maar dit is wel zeer belangrijk voor de begeleider om precies te zien waar precies het dier aangeschoten is.
Hierboven ziet u een filmpje dat we met Kaiji een zweetspoor aan het lopen zijn, Kaiji is pas begonnen met de training, dus we moeten nog heel wat oefenen, want dit heb je zo maar niet een hond geleerd, maar dit geld ook voor de eigenaar.
We hopen de volgende keer filmmateriaal te hebben van Kaiji en het zweetwerktraining, dus hieronder wat foto's van die dag.
We hopen de volgende keer filmmateriaal te hebben van Kaiji en het zweetwerktraining, dus hieronder wat foto's van die dag.
Dit is een foto van het aanschotplaats, als je goed kijkt zie je de
vacht van het gewonde dier, en de hond ruikt natuurlijk het " zweet" van
het dier.
Onze vreemde eend in de bijt:-))) hier moet Kaiji netjes zijn beurt afwachten.
Hier vind Kaiji een verwijspunt, vanuit hier gaat die weer verder op het spoor.
Hier heeft Kaiji de "Bok" het zogenaamde gewonde/dode dier gevonden, deze keer een ree.
Zweetwerktraining 10 april 2011
Vandaag op 10 april 2011 heeft Kaiji weer zijn zweetwerktraining gelopen, en vandaag had Kaiji zijn eerste echt spoor, die was speciaal uitgezet voor hem.
Het was een heerlijke zonnige dag en we gingen om 8.30 van huis, binnen een half uurtje waren we dus op plaats van bestemming, maar we gingen eerst het pannenkoekenhuis in om wat te drinken en de volgorde van de sporen te bespreken.
Kaiji heeft spoor 6 gekregen, want er waren in het totaal 12 sporen uitgezet.
Er waren Beagels, Duitse brakken, Bayerischer Gebirgs Schweishund en er waren vandaag nog 2 krulstaarten aanwezig, namelijk West Siberische laiki's, dus Kaiji was deze keer niet de vreemde eend in de bijt.
We hebben de eerste twee sporen meegelopen, en toen even pauze gehouden met Kaiji, want het was best al warm weer, dus Kaiji even wat rust gegund en water gegeven, en wat had die al een dorst.
Toen werd er spoor 5 en 6 gelopen, dus moest Kaiji weer in actie komen, want waar spoor 5 eindigt begint iets verderop spoor 6, en toen moest Kaiji echt in actie komen, want dit is de eerste echte spoor die Kaiji uit moet lopen.
Het spoor was ongeveer 350 meter dwars door het bos heen, en ik lijnde Kaiji aan de lange lijn, ik bracht hem naar het aanschotplaats, en Kaiji stond al z'n best te snuffelen en de geuren op te nemen.
Gelukkig was die deze keer wat minder fanatiek, en ging die heel rustig van start, te rustig.........want Kaiji was elke keer achterom aan het kijken waar zijn hondenvrienden bleven, en had die meer zin om met zijn hondenvrienden koffie te gaan drinken als te speuren.
Maar na wat aanmoediging van mijn kant uit, kwam er toch wat schot in de zaak, en hij heeft de bijnaam van klein duimpje al gekregen.
Wat is dus elke keer het geval, als Kaiji zijn spoor loopt, plast die om de zoveel meter even tegen een boompje of een tak, tja.... je moet de weg eens kwijt raken, dan kom je zo altijd wel terug natuurlijk, in plaats van broodkruimels te strooien, plast Kaiji dus elke keer, en zo loopt die verder zijn spoor uit.
Toen Kaiji weer eenmaal op zijn spoor zat gaf ik hem elke keer de mondelinge beloning dat het goed was, en toen begon Kaiji het ineens te snappen wat de bedoeling was van dit alles, we komen vanuit het bos een bospad op en toen begon Kaiji te twijfelen welke kant die in moest, want wat was het geval, ze hadden een haak in het spoor gelegd: haken (gemarkeerde verandering van richting) en dit valt niet mee voor de eerste keer om zoiets uit te vogelen voor een hond, maar na wat gesnuffel naar rechts ging Kaiji toch ineens de linkse kant op, en ging die weer dwars het bos in, toen liep Kaiji wel continu met zijn neus over de grond en liep heel geconcentreerd te speuren naar de zweetsporen, en na over en onder takken te zijn door gegaan, en dwars in bramenstruiken terecht te komen liet Kaiji zijn concentratie niet verslappen en ging die recht op de bok(gewond/dood dier) af en had die hem gevonden, en wat was die blij dat die het gevonden had.
Ik heb Kaiji uiteraard heel goed beloont voor zijn goede werk wat die gedaan had, voor de allereerste keer heeft die helemaal zelf het zweetspoor uitgelopen, en wat was ik trots op ons menneke.
Wie weet zit er toch een echte zweetwerkhondje in Kaiji.
Om 14.14 waren alle sporen gelopen, en gingen we terug naar het pannenkoekenhuis voor de bespreking en uitleg van deze dag, onder het genot van een terrasje en een cola, en voor Kaiji vers water werd de dag door genomen.
Kaiji kreeg als commentaar dat ik hem niet moet laten stoppen en aan het lopen moet houden, om zo zijn concentratie vast te houden, maar verder kreeg die wel de complimenten van de instructeur die mee liep met het spoor dat Kaiji gelopen had, dat die het toch heel knap vond dat Kaiji de haak ineens door had en dat die toen in een rechte lijn naar de bok liep, dus die kan Kaiji in zijn zak steken, en om 15.30 uur reden we moe maar voldaan weer naar huis.
En thuis werd uiteraard meteen gevraagd hoe Kaiji het gedaan had, en ook Theo was weer zeer trots op ons menneke, de schat.
Jammer genoeg heb ik bijna geen foto's kunnen nemen, want het was een te drukke dag, maar ik heb er even een paar genomen van Kaiji toen die klaar was met zijn spoor, en trots zoals die erop staat, op naar de volgende keer, en misschien hebben we dan wel videomateriaal, we zullen zien.
Toen werd er spoor 5 en 6 gelopen, dus moest Kaiji weer in actie komen, want waar spoor 5 eindigt begint iets verderop spoor 6, en toen moest Kaiji echt in actie komen, want dit is de eerste echte spoor die Kaiji uit moet lopen.
Het spoor was ongeveer 350 meter dwars door het bos heen, en ik lijnde Kaiji aan de lange lijn, ik bracht hem naar het aanschotplaats, en Kaiji stond al z'n best te snuffelen en de geuren op te nemen.
Gelukkig was die deze keer wat minder fanatiek, en ging die heel rustig van start, te rustig.........want Kaiji was elke keer achterom aan het kijken waar zijn hondenvrienden bleven, en had die meer zin om met zijn hondenvrienden koffie te gaan drinken als te speuren.
Maar na wat aanmoediging van mijn kant uit, kwam er toch wat schot in de zaak, en hij heeft de bijnaam van klein duimpje al gekregen.
Wat is dus elke keer het geval, als Kaiji zijn spoor loopt, plast die om de zoveel meter even tegen een boompje of een tak, tja.... je moet de weg eens kwijt raken, dan kom je zo altijd wel terug natuurlijk, in plaats van broodkruimels te strooien, plast Kaiji dus elke keer, en zo loopt die verder zijn spoor uit.
Toen Kaiji weer eenmaal op zijn spoor zat gaf ik hem elke keer de mondelinge beloning dat het goed was, en toen begon Kaiji het ineens te snappen wat de bedoeling was van dit alles, we komen vanuit het bos een bospad op en toen begon Kaiji te twijfelen welke kant die in moest, want wat was het geval, ze hadden een haak in het spoor gelegd: haken (gemarkeerde verandering van richting) en dit valt niet mee voor de eerste keer om zoiets uit te vogelen voor een hond, maar na wat gesnuffel naar rechts ging Kaiji toch ineens de linkse kant op, en ging die weer dwars het bos in, toen liep Kaiji wel continu met zijn neus over de grond en liep heel geconcentreerd te speuren naar de zweetsporen, en na over en onder takken te zijn door gegaan, en dwars in bramenstruiken terecht te komen liet Kaiji zijn concentratie niet verslappen en ging die recht op de bok(gewond/dood dier) af en had die hem gevonden, en wat was die blij dat die het gevonden had.
Ik heb Kaiji uiteraard heel goed beloont voor zijn goede werk wat die gedaan had, voor de allereerste keer heeft die helemaal zelf het zweetspoor uitgelopen, en wat was ik trots op ons menneke.
Wie weet zit er toch een echte zweetwerkhondje in Kaiji.
Om 14.14 waren alle sporen gelopen, en gingen we terug naar het pannenkoekenhuis voor de bespreking en uitleg van deze dag, onder het genot van een terrasje en een cola, en voor Kaiji vers water werd de dag door genomen.
Kaiji kreeg als commentaar dat ik hem niet moet laten stoppen en aan het lopen moet houden, om zo zijn concentratie vast te houden, maar verder kreeg die wel de complimenten van de instructeur die mee liep met het spoor dat Kaiji gelopen had, dat die het toch heel knap vond dat Kaiji de haak ineens door had en dat die toen in een rechte lijn naar de bok liep, dus die kan Kaiji in zijn zak steken, en om 15.30 uur reden we moe maar voldaan weer naar huis.
En thuis werd uiteraard meteen gevraagd hoe Kaiji het gedaan had, en ook Theo was weer zeer trots op ons menneke, de schat.
Jammer genoeg heb ik bijna geen foto's kunnen nemen, want het was een te drukke dag, maar ik heb er even een paar genomen van Kaiji toen die klaar was met zijn spoor, en trots zoals die erop staat, op naar de volgende keer, en misschien hebben we dan wel videomateriaal, we zullen zien.
Kaiji na de training, moe maar heel voldaan ligt die op de bank in een diepe coma:-)))
Zweetwerktraining zondag 9 oktober 2011
Vandaag zijn we weer om half 9 van huis gegaan om weer een training zweetwerk te volgen, er was geen goed weer voorspeld voor deze dag, maar toen we hier aanreden stond het zonnetje al in de lucht.
Maar toen we wat verder reden kwamen we terecht in een mistbank die tot onze eindbestemming bleef hangen.
Aan gekomen in het pannenkoekenhuis was het even elkaar weer begroeten sinds de zomerstop, en even een bakkie drinken met z'n alle, ook werden meteen de sporen bekent gemaakt, en Kaiji had spoor nummer 6.
Aangekomen in het bos zijn de eerste hun spoor gaan lopen, na spoor 4 wordt uiteraard spoor 5 gelopen, dus moesten wij in actie komen, want na dat spoor was het de beurt aan Kaiji.
Ik heb inmiddels een ander tuigje gekocht voor Kaiji, zodat die weet als hij die aankrijgt dat het werken geblazen wordt voor hem, dit omgedaan en zijn lange lijn eraan vast gemaakt te hebben zijn we naar de aanschotplaats gelopen, Kaiji heeft maar heel even staan te ruiken en ging al meteen van start, wat ik vreemd vond, want normaal staat die altijd langer te ruiken bij het aanschotplaats.
Maar, ik denk we zien wel, dus ik loop Kaiji achterna in ongeveer 5 meter van hem vandaan, en hij ging als een tierelier, en recht over het spoor, wat verder op het spoor gaat Kaiji ervan af met zijn neus de hoogte in, dus ik kijk wat die doet, snuffelend in de lucht maakt die een boog en komt weer recht op het spoor terug, dus ik beloon hem goed met mijn stem.
Weer wat geleerd van een Shiba, Kaiji speurt niet alleen op de grond, maar ook verwaaiingen door de lucht, dus Shiba's kunnen ook via hun neus van de grond af te doen en in de lucht te ruiken hun spoor vinden, dit gedrag zag ik vandaag voor het eerst bij Kaiji.
Kaiji deed het zeer goed vandaag, maar ik had hem nu ook geen eten gegeven voor de training, dit scheelt een hoop, dat merk ik wel, weer wat geleerd.
Hij bleef zeer goed op het spoor totdat er een haak in zijn spoor kwam, hier raakte die een beetje van de wijs af, hij stond weer in de lucht te ruiken en sprong ineens een diepe sloot over, maar ook ik moest er nog over, maar Kaiji bleef netjes even wachten totdat ik ook over de sloot was, tja zo gracieus gaat het voor mij niet meer als bij Kaiji.
Vanuit de sloot ging die dwars door de bramenstruiken heen, en ik maar mijn best doen om dit alles bij te benen, en ineens pikte Kaiji het spoor weer op en ging als een trein door het bos, vanuit daar gaat die recht op een verwijspunt af, ook dit heeft die nog niet gedaan, maar vandaag heeft die dit ook aangewezen, zodat ik zeker weet dat die recht op het spoor zit.........wat een knap ventje, het is als of die het nu door krijgt wat er verlangd wordt van hem, toen ging Kaiji weer op het spoor en wat sneller, dus ik dacht bij me zelf..............volgens mij zitten we nu dicht bij het doel, want je merkte aan Kaiji dat die een versnelling er bij ging schakelen, en in 1 rechte lijn liep die zo naar de ree, en wat was die fanatiek bij het stuk.
Maar toen hoorde ik van de instructeur dat de reeënvacht niet gelooid was, dus het vlies en vet van de ree als zowel zijn voorpoten en hoefjes zijn er deze keer aan gelaten, vandaar dat Kaiji de laatste 50 meter zo in zijn versnelling ging, dit vond die dus veel interessanter als de gelooide huiden die hij de andere keren gehad heeft.
Tijdens de uitleg van deze spoor stond ik heel aandachtig te luisteren naar de instructeur, en Kaiji was te rustig als wat ik gewent ben van hem, dus ik kijk eens even wat die aan het doen was, nou......hij had de ree poot al in zijn bek en was er zijn best op aan het kluiven, hij was er helemaal gek mee.
Rond half 3 waren we klaar en zijn weer terug gegaan naar het pannenkoekenhuis voor bespreking van die dag, de instructeur zag vandaag heel wat vooruitgang bij Kaiji, alleen vraagt die als die omkijkt tijdens het spoor lopen mijn bevestiging of die het goed doet, en dit moet ik de volgende keer beter in de gaten houden, dat ik hem dan op tijd aanmoedig dat die het goed doet.
Ik heb van Joep geleerd tijdens onze privéles in de Ardennen dat ik rustiger moet werken met Kaiji, hoe rustiger ik ben, hoe zekerder Kaiji van zijn zaak wordt, en Joep..........ik heb dit heel goed in mijn oren geknoopt en dit vandaag dus ook uitgevoerd, en Kaiji deed het zo goed vandaag, dus bedankt voor je goede tip.
Voor het vertrek naar huis heb ik gevraagd of ik die reeënvacht mee mocht nemen, zodat ik thuis met Kaiji meer tussendoor kan trainen, en dit was geen probleem.
Thuis aangekomen heb ik de reeënvacht buiten opgehangen om het wat te drogen, het hangt droog, en goed in de wind, maar Kaiji kan er geen genoegen van krijgen, elke keer staat die met zijn neus in de lucht te ruiken naar de heerlijke geurtjes die daar vanaf komen, en staat die op zijn achterpoten te dansen om een poging te wagen om aan de vacht te komen.
Ja ja, nu hebben we de trigger gevonden bij Kaiji.
Zweetwerktraining 11 december 2011
Met het krieken van de dag gingen we vandaag weer vroeg van huis af, eerst even flink de autoruiten krabben vanwege de vorst, maar het voordeel daarvan is dat we overdag mooi weer hebben.
Tijdens de rit wel goed oppassen wegens gladheid op de weg, maar gelukkig kwamen we op tijd aan bij ons verzamelpunt het pannenkoekenhuis te Overloon.
Na iedereen weer begroet te hebben werd de volgorde doorgenomen, en onze Kaiji stond als eerste ingeboekt voor zijn spoor, even nog wat warms drinken, in de auto met z'n alle en richting de bossen.
Daar aangekomen wachten we even tot iedereen aanwezig is.
Nu er iedereen is wordt er nog even vertelt wie, wat , welk spoor loopt, en even aan de mensen die voor de eerste keer komen en meelopen wordt er nog even een uitleg gegeven over deze training.
Toen ben ik Kaiji uit de auto gaan halen, en die stond meteen startklaar, toen de instructeur het reeënvacht uit de auto pakte hing er onze Kaiji er meteen in.................fanatiek?
Toen ben ik Kaiji uit de auto gaan halen, en die stond meteen startklaar, toen de instructeur het reeënvacht uit de auto pakte hing er onze Kaiji er meteen in.................fanatiek?
Kaiji, ik en de instructeur lopen naar het aanschotplaats, daar doe ik Kaiji zijn speciaal tuigje om die hij alleen aankrijgt als die gaat speuren, maar Kaiji is zo fanatiek zoals de laatste training.
Ik laat Kaiji bij het aanschotplaats goed ruiken, en hij gaat er als een speer vandoor, ik moet deze keer echt moeite doen om hem bij te houden dwars door die bossen heen.
Ik laat Kaiji bij het aanschotplaats goed ruiken, en hij gaat er als een speer vandoor, ik moet deze keer echt moeite doen om hem bij te houden dwars door die bossen heen.
_Het is een spoor van 350 meter, en Kaiji loopt echt op het einde
van zijn 10 meterlijn die vast zit aan zijn tuigje, zo snel gaat die.
Al gauw vind die een verwijspunt, en ik zie dat er takken afgebroken zijn, zodat ik ook zeker weet dat Kaiji op het goede spoor zit, na het vinden van het verwijspunt gaat die weer als een raket verder met zijn spoor, en de neus gaat weer de lucht in als die even blijft staan, hij maakt een grote bocht, maar komt vervolgens weer op het spoor terecht......ja hij maakt goed gebruik van zijn reuk- capaciteiten die hij de laatste keer ontdekt heeft.
Al gauw vind die een verwijspunt, en ik zie dat er takken afgebroken zijn, zodat ik ook zeker weet dat Kaiji op het goede spoor zit, na het vinden van het verwijspunt gaat die weer als een raket verder met zijn spoor, en de neus gaat weer de lucht in als die even blijft staan, hij maakt een grote bocht, maar komt vervolgens weer op het spoor terecht......ja hij maakt goed gebruik van zijn reuk- capaciteiten die hij de laatste keer ontdekt heeft.
Toen die verder ging was die op een gegeven moment zijn spoor kwijt, en dat was ook wel te merken aan hem, want dan staat die rondjes te draaien.
Ik heb hem weer de opdracht "zoek gewond" gegeven, en uit zijn eigen heeft die het spoor weer opgepikt, dit was dus een haak die in het spoor lag, en daar heeft die nog wel moeite mee als die dat tegenkomt.
Kaiji speurde verder, en als een bijna dolle stier ging die op het stuk af(het zogenaamde gewond/ dood dier) hij wordt steeds sneller met zijn sporen uitwerken, het is als of die nu weet wat er van hem verlangt wordt.
Als beloning had ik een heel klein blikje kattenpaté bij, en die kreeg Kaiji ook meteen toen die het stuk gevonden had, en Kaiji was ook meteen zo vrijt als poes (zal het dan toch door die paté komen?)
Volgens de instructeur doet Kaiji het steeds beter, maar het scheelt ook heel veel dat ik ondertussen Kaiji beter kan lezen als die aan het werk is, en dat is voor Kaiji ook een stuk fijner om te werken, je moet echt HET lichaamstaal van je hond leren als die in dit soort werk zit, en dat heeft veel tijd nodig voor beide kanten.
Maar dat is een kwestie van oefenen en nog eens oefenen.
We zijn zo trots op ons speur shibeltje.
Hieronder nog een klein stukje film van zijn zweetwerktraining, want er moet tenslotte wel gewerkt worden op die dag:-)))
Ik heb hem weer de opdracht "zoek gewond" gegeven, en uit zijn eigen heeft die het spoor weer opgepikt, dit was dus een haak die in het spoor lag, en daar heeft die nog wel moeite mee als die dat tegenkomt.
Kaiji speurde verder, en als een bijna dolle stier ging die op het stuk af(het zogenaamde gewond/ dood dier) hij wordt steeds sneller met zijn sporen uitwerken, het is als of die nu weet wat er van hem verlangt wordt.
Als beloning had ik een heel klein blikje kattenpaté bij, en die kreeg Kaiji ook meteen toen die het stuk gevonden had, en Kaiji was ook meteen zo vrijt als poes (zal het dan toch door die paté komen?)
Volgens de instructeur doet Kaiji het steeds beter, maar het scheelt ook heel veel dat ik ondertussen Kaiji beter kan lezen als die aan het werk is, en dat is voor Kaiji ook een stuk fijner om te werken, je moet echt HET lichaamstaal van je hond leren als die in dit soort werk zit, en dat heeft veel tijd nodig voor beide kanten.
Maar dat is een kwestie van oefenen en nog eens oefenen.
We zijn zo trots op ons speur shibeltje.
Hieronder nog een klein stukje film van zijn zweetwerktraining, want er moet tenslotte wel gewerkt worden op die dag:-)))
Zweetwerk beoordeling 27 December 2011
Vandaag 27 december 2011 is Kaiji beoordeeld voor zweetwerk door John Feijen, John Feijen is een welbekende keurmeester voor zweetwerk in binnen- en buitenland, en doet dit werk al meer dan 35 jaar.
Dit zweetwwerk valt onder ORWEJA , ORWEJA staat voor Organisatie Wedstrijdwezen Jachthonden.
Het is een samenwerkingsverband tussen de KNJV en de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied.
De ORWEJA bestaat uit de Commissie Jachthonden (CJ) ingesteld door de Raad van Beheer op Kynologisch Gebied (RvB) en de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging (KNJV).
Deze commissie is belast met de zorg voor het goed functioneren van het wedstrijdwezen voor jachthonden, inbegrepen jachthondenproeven.
De commissie houdt zich bezig met het vaststellen van reglementen, het regelen van de opleiding en het examen van jachthondenkeurmeesters.
De samenstelling, taak, werkwijze, en verantwoordingsplicht van deze commissie is geregeld in de Instructie ORWEJA.
Er was een spoor voor Kaiji gelegd van 6 uur oud, en 350 meter lang om te kijken en te beoordelen of Kaiji wel geschikt is voor dit moeilijke veldwerk; ook waren er vijf verwijspunten en een flauwe haak in het spoor verwerkt.
Kaiji mocht niet zijn tuig aan, maar moest gewoon zijn halsband om houden; omdat je anders geen goed contact hebt met je hond, volgens John Feijen, dus zo gezegd zo gedaan.
Kaiji moest twee meter van het aanschotplaats blijven zitten of liggen, en ik moest eerst naar het aanschotplaats toe om te kijken wat er eventueel lag aan kenmerken van het dier dat gewond was, pas toen John Feijen een teken gaf mocht ik Kaiji bij me roepen en moest die komen naar het aanschotplaats, dit deed Kaiji goed, en op afroep kwam die naar me toe en ik liet Kaiji ruiken bij het aanschotplaats.
Op het commando zoek gewond ging Kaiji er als een speer vandoor, intussen letten John Feijen goed op hoe Kaiji zijn werk uitvoerde.
Kaiji was nog geen paar seconde bezig of hij had het eerste verwijspunt al gevonden, en gauw genoeg daarop de rest van de verwijspunten, alleen zag ik het niet zo snel, want daar moet je een getraind oog voor hebben, en die heb ik nog niet.
Halverwege het spoor nam John Feijen onze Kaiji over zodat ik beter op Kaiji zijn gedrag kon letten (want hij is zo snel in die dingen) maar je zag wel toen John Feijen Kaiji overnam dat die beter werkte als dat die bij mij doet (ervaring, en dat merk je meteen aan Kaiji), en samen met John Feijen liep onze Kaiji zonder twijfel, of het spoor kwijt te zijn heel het spoor achter elkaar uit tot het gewonde dier (Bok).
Je merkt goed als er iemand met je hond loopt die 35 jaar ervaring heeft in dit werk dat Kaiji dan heel zeker te werk gaat, en zonder enig oponthoud zijn spoor uitloopt en de bok vind in nog geen zes minuten (ik heb nog heel wat te leren).
John Feijen was aangenaam verrast over de kwaliteiten van Kaiji en liet dit ook blijken, hij zei tegen me dat Kaiji een zeer goed reukvermogen heeft voor dit moeilijke veldwerk, en zeer geconcentreerd aan het werk was, en dat Kaiji het echt in zich heeft om een zweetwerkhond te worden........................pffffffffffffff........................dik geslaagd voor zijn test.
En wat zijn we trots op ons manneke, hij heeft ze een poepie laten ruiken dat Shiba's dus wel degelijk goed opgeleid kunnen worden als zweetwerkhond.
Zo trots als poes (Shiba) reden we naar huis, en volgende week dinsdag heeft die zijn eerste officiële les bij John Feijen, en wij hebben er beide zin in om er officieel aan te werken, en de opleiding af te ronden.
Zweetwerktraining 3 januari 2012
Vandaag gingen we voor de eerste keer naar de officiële zweetwerktraining met Kaiji, maar hij heeft het vandaag extra moeilijk, want er trekt een grote storm over het Brabantse land heen, en dit heeft die nog nooit gehad.
Maar ook dit moet geleerd worden, want je kunt het niet altijd zonnig weer hebben natuurlijk.
Deze keer is Theo ook meegegaan naar die training, zodat die Kaiji eens in het echt bezig kon zien, in plaats het maar altijd te horen van mij.
Ook makkelijk natuurlijk, want zo kan Theo ook foto's maken tijdens het zweetwerk, ook had ik mijn hoofdcameraatje op van Myriam en Walter, maar helaas is er iets niet goed gegaan, dus de volgende keer beter.
Ik krijg te horen dat Kaiji spoor twee moet lopen, dus moesten we nog even wachten, en toen het eerste spoor gelopen was moest Kaiji in actie komen.
Ik heb Kaiji zijn lange lijn aangedaan en ben naar het aanschotplaats gelopen, Kaiji ruikt even aan en hij gaat meteen in volle vaart vooruit.
Deze keer is er een extra moeilijkheid voor hem, want met die heftige storm krijg je natuurlijk heel veel verwaaiing op het spoor, omdat de blaadjes waar het bloed opligt weg waaien door die enorme wind.
Maar ondanks dat wijst Kaiji toch wel zijn verwijspunten aan, en gaat die nu meer van het spoor af wegens die storm, maar komt toch weer elke keer terug op zijn spoor.
Het spoor is nu naar 500 meter verlegt, omdat het afgelopen keer een eitje was voor Kaiji, dus heeft John Feijen het spoor nu langer gemaakt met minder zweet(bloedsporen) erin.
Deze keer is er een extra moeilijkheid voor hem, want met die heftige storm krijg je natuurlijk heel veel verwaaiing op het spoor, omdat de blaadjes waar het bloed opligt weg waaien door die enorme wind.
Maar ondanks dat wijst Kaiji toch wel zijn verwijspunten aan, en gaat die nu meer van het spoor af wegens die storm, maar komt toch weer elke keer terug op zijn spoor.
Het spoor is nu naar 500 meter verlegt, omdat het afgelopen keer een eitje was voor Kaiji, dus heeft John Feijen het spoor nu langer gemaakt met minder zweet(bloedsporen) erin.
Ik denk dat we bij elkaar nog geen tien minuten gelopen hebben totdat Kaiji zijn bok gevonden had, ondanks dat die meer afgeleid was door de storm in verband met de verwaaiing van het spoor, was John Feijen heel tevreden over Kaiji, want ook John zei dat dit heel moeilijk wordt voor een hond om op verwaaiing toch zijn spoor vast zien te houden.
Ondanks de heftige storm wist Kaiji toch zijn spoor uit te werken, en daar zijn we natuurlijk weer heel trots op, Theo moest wel lachen omdat die nu zelf kon zien hoe fanatiek Kaiji met zijn werk bezig is.
John was zeer tevreden, en wij ook, en nu maar hopen dat we de volgende keer bewegende beelden hebben:-))).
John was zeer tevreden, en wij ook, en nu maar hopen dat we de volgende keer bewegende beelden hebben:-))).
Zweetwerktraining 17 januari 2012
Vandaag gingen we weer naar de training, het was mooi weer omdat we nachtvorst hebben gehad vannacht, het was hier - 6 graden.
Dus is het de dag erop mooi open weer met een lekker zonnetje erbij, maar voor Kaiji wat moeilijker, want als het gevroren heeft hebben de honden drogen lucht.
En drogen lucht is voor de hond moeilijker om te speuren, maar ook dit moet geleerd worden.
Kaiji moest het eerste spoor lopen, het was een spoor van 10 uren oud en 500 meter lang, met heel wat haken erin verwerkt en verwijspunten, en een wondbed, dit is dus de lengte van een wedstrijdspoor(ja, we zijn al z'n best aan het oefenen).
En deze keer hebben we Kaiji op film staan terwijl die aan het werk is, jaja, het is eindelijk eens gelukt, alleen hebben we dan niet echt stabiel beeldmateriaal omdat ik en Kaiji en het filmen in de gaten moet houden, terwijl Kaiji ook nog eens drie keer met zijn 10 meterlijn rond de boom is gelopen.
Daarom zie je wel eens luchtopname voorbij komen omdat ik die lijn uit de knoop moet halen, en dan ook nog filmen.......dat is al een sport op zich.
Nu kunnen jullie zelf eens kijken hoe vlug sommige dingen gaan, terwijl John Feijen zegt dat die verwijst(verwijzen wil zeggen dat die punten aanwijst met zijn neus waar bloeddruppels(zweet) liggen.
Maar verder zijn we vandaag bezig geweest om zijn geplas eens een beetje onder controle te krijgen, dus je hoort me wel eens mopperen op de film, zodat Kaiji zich meer concentreert op het spoor in plaats in elke boom die hij tegenkomt in het bos, en dat zijn er veel.
Hij heeft het spoor in 6.42 minuten uitgelopen en gevonden, dus we mogen helemaal niet klagen, ondanks het vriesweer heeft Kaiji weer zijn bok gevonden.
Hieronder nu eens eindelijk bewegende beelden van Kaiji zijn werk.
Zweetwerk Kaiji 24 januari 2012
We hebben vandaag mooi weer, en deze keer is Marjon mee gegaan naar de training, want die wilde wel eens zien hoe deze training in zijn werking gaat met een Shiba.
Kwam voor mij mooi uit, want ik duw de camera in de handen van Marjon, zodat ik deze keer beide handen kan gaan gebruiken om de riem uit de knop te halen.
En het filmen is dan een stuk mooier, omdat je dan van verder af kunt filmen, dus betere beelden krijgt.
Kaiji moest het derde spoor lopen, dus bleven Marjon en ik even wachten totdat Kaiji moest lopen, heeft die nog even de kans om zijn grote boodschap te doen:-)
Toen spoor twee werd gelopen is Marjon mee gegaan om te kijken hoe die hond: Bayerischer Gebirgssshweisshund het zweetwerk loopt, en dit is totaal anders als een Shiba het zweetwerk loopt.
Spoor drie wordt nu gelopen, dus Kaiji komt in actie, het is een spoor van bijna 500 meter en 12 uur oud, en Marjon loopt ook mee achter ons aan, zodat ze goed kan zien wat Kaiji allemaal doet, en wat John zegt natuurlijk.
Ik zet Kaiji neer bij het aanschotplaats, en Kaiji snufferd even heel goed en vertrekt, maar hij komt weer terug bij het aanschotplaats en ruikt nog eens goed wat die moet gaan volgen.
En dan gaat die er vandoor, en hij heeft er echt flink de pas in en gaan we weer als een speer door de bossen.
Kaiji wijst de verwijspunten aan, de haak in het parcours en een wondbed wijst die deze keer goed aan, en..............hij heeft helemaal niet geplast tegen de bomen aan.
Deze keer lag er op het einde van zijn spoor een echt reeën kopje, en daar wordt die wel fanatiek op, hij is op het einde zo druk bezig dat die boven het hoofdje staat voordat die het echt ruikt waar doe boven staan.
Hierboven kunt u het filmpje zien van die dag, met een hartelijke dank aan Marjon voor de mooie beelden.
En je ziet op de film echt dat Kaiji mee en dan verdwijnt in de kleuren van de natuur, en dat je dan de lange lijn moet gaan volgen om te zien waar die is als die bezig is of stil staat, zie voor je zelf.
Marjon heeft eerst met die andere hond mee gelopen, en die honden lopen continu met hun neus over de grond, dus is het voor de eigenaar iets makkelijker om zijn hond te kunnen lezen.
Maar toen Marjon achter Kaiji aan liep met zijn spoor uitwerken zag ze dat die totaal anders te werk gaat, zijn neusje gaat over de grond, net iets boven de grond, en hoog in de lucht, dus voor de eigenaar toch iets moeilijker om je hond te lezen of die nog op zijn spoor zit.
Maar ook dit gaat steeds beter, tijdens het spoor week Kaiji ineens af naar rechts, wat was het geval.............daar waar Kaiji afbuigt naar rechts en op een plek blijft snuffelen had een wild-zwijn gewoeld en gelegen, maar bij het commando zoek spoor ging die weer naar links en volgde die zijn spoor weer.
Volgens John heeft Kaiji zijn spoor heel goed gelopen, dus we zijn weer tevreden naar huis gegaan, en Marjon is weer een ervaring rijker:-)))) en vind dit heel mooi en leuk werk om met een hond te doen.
Marjon.............nog bedankt voor de gezellige dag en het filmen.
En je ziet op de film echt dat Kaiji mee en dan verdwijnt in de kleuren van de natuur, en dat je dan de lange lijn moet gaan volgen om te zien waar die is als die bezig is of stil staat, zie voor je zelf.
Marjon heeft eerst met die andere hond mee gelopen, en die honden lopen continu met hun neus over de grond, dus is het voor de eigenaar iets makkelijker om zijn hond te kunnen lezen.
Maar toen Marjon achter Kaiji aan liep met zijn spoor uitwerken zag ze dat die totaal anders te werk gaat, zijn neusje gaat over de grond, net iets boven de grond, en hoog in de lucht, dus voor de eigenaar toch iets moeilijker om je hond te lezen of die nog op zijn spoor zit.
Maar ook dit gaat steeds beter, tijdens het spoor week Kaiji ineens af naar rechts, wat was het geval.............daar waar Kaiji afbuigt naar rechts en op een plek blijft snuffelen had een wild-zwijn gewoeld en gelegen, maar bij het commando zoek spoor ging die weer naar links en volgde die zijn spoor weer.
Volgens John heeft Kaiji zijn spoor heel goed gelopen, dus we zijn weer tevreden naar huis gegaan, en Marjon is weer een ervaring rijker:-)))) en vind dit heel mooi en leuk werk om met een hond te doen.
Marjon.............nog bedankt voor de gezellige dag en het filmen.
Zweetwerk 14 februari 2012
Wat weten wij mensen af van wat de hond eigenlijk kan ruiken, ik denk zelf dat we nog geen 20% weten wat honden allemaal kunnen ruiken en waarnemen door hun neus te gebruiken.
Gelukkig worden honden steeds meer ingezet op alle fronten, zo ook als epilepsie honden, honden die huid en prostaatkanker op kunnen speuren bij mensen, en wie weet gaat de hond ons nog wel meer verrassen wat de capaciteiten zijn van hun reukorgaan.
Zo dus ook bij het zweetwerk, dit is de moeilijkste tak van het speuren überhaupt, John Feijen zegt altijd dat je dit moet vergelijken met paardendressuur, ook hier ben je heel lang mee bezig om dit te leren.
Zo staat er in het boek van Swarovsky (HUNDE AKTIVEREN STATT HEMMEN Der bessere Weg zur Verhatenskontrolle)
,”opvoeding”,blz 24 wordt het volgende beweerd. Honden die aanleg hebben om goed te speuren zijn die honden die ook zonder invloed van de geleider opvallend vaak hun neus gebruiken, overal snuffelen en overal "hun neus in steken". Van karakter moeten zij zoveel mogelijk op een sanguinici lijken = ( Bewegelijke hond met een sterk evenwichtig zenuwstelsel ) , waarbij een lichte neiging naar een flegmatici niet weg is = ( Trage hond met een evenwichtig zenuwstelsel). Cholerici = ( Hond met een sterk onevenwichtig zenuwstelsel) worden zeker GEEN goede speurhonden. In de praktijk blijkt dit aardig te kloppen!
En als ik Kaiji bestudeer hoe makkelijk en lenig die door de bossen gaat, en hoe goed die in evenwicht is, zowel lichamelijk als geestelijk valt dit toch ook weer helemaal terug op de Japanse tradities van hoe een Shiba Inu moet zijn.
Vandaag was er een handicap voor Kaiji, namelijk dat er nog vorst in de grond zit na weken vriezen.
Ondanks het dooien is het nog niet zo snel uit de grond, vorst (sterker dan - 8 graden) maakt het de hond vrijwel onmogelijk spoormoleculen waar te nemen, daar bij een te zware vorst de spoormoleculen bevriezen, geconserveerd worden en niet meer bewegen.
Maar ondanks deze handicap heeft Kaiji toch zijn spoor uitgelopen net iets boven de 7 minuten, en dit voor een 600 meter spoor.
De nieuwe trend van Kaiji is om de wondbedden die op het spoor liggen af te snijden, dat wil zeggen dat die ze niet verwijst(aanwijst met zijn neus) maar voorbij scheurt , nu is dat voor Kaiji geen ramp, en dat hoeft die ook niet perse te doen, maar dat is voor mij wel heel makkelijk als Kaiji het wel zou doen, zodat ik zie dat die nog steeds op het goede spoor zit.
Plus er was die nacht heel veel reewild in het bos bezig geweest, dat was ook goed te zien aan de grond.
Maar schijnbaar ziet onze Kaiji dat ongetwijfeld heel anders natuurlijk:-)))
John was zeer tevreden, dus zijn wij ook zeker tevreden en trots dat die deze moeilijkheidsgraad weer overwonnen heeft.
Achter ons liepen de mensen mee die ook sporen lopen die dag, en die vinden het heel knap dat ik Kaiji kan LEZEN, want hun zien het helemaal niet en vinden het zeer moeilijk om een Shiba te lezen, laat staan om er mee te speuren, dit zijn mensen met honden die continu met hun neus over de grond hangen tijdens een spoor lopen.
Ach, al doende leert men, ook ik zie nog niet alles hoor, ik heb nog heel wat te leren, maar het gaat steeds beter.
Hieronder dan het filmmateriaal.
Zweetwerktraining 21 februari 2012
Vandaag was het lekker rustig op de weg i.v.m carnaval, het lijkt wel of heel het zuiden van Nederland op zijn kont ligt.
En die gedachte had Kaiji schijnbaar ook,Kaiji moest het eerste spoor lopen, hij begon heel goed, maar tijdens het spoor gaat die wat staan te fuiven met John Feijen.
Omdat John elke keer heel enthousiast reageert naar Kaiji toe kwam die elke keer naar John toe, begon tegen hem te kwispelen en tegen hem aan het springen, of die wilde zeggen...................jajaja, goed doe ik dat toch hé.....
John moest zo lachen om zijn reactie elke keer, en hij zei ook meteen tegen me dat Kaiji het vandaag wel heel erg zonnig inziet.
Maar, verder heeft die met fuiven en lummelen wel zijn spoor uitgelopen, op de laatste 100 meter werd die fanatiek, zo erg dat ik de lijn los liet omdat die door mijn hand branden.
Op 1.03 minuten op het filmpje hierboven zie je Kaiji duidelijk een wondbed verwijzen, hier had die dan nog wel even tijd voor schijnbaar ons fuifnummer:-)
We hebben helaas niet heel het spoor kunnen filmen, want ik was vergeten om het kaartje te wissen, dus die stond nu dus vol, en de camera hield er mee op.
John zei wel dat Kaiji vandaag zijn dag niet had, en daar hebben wij mensen ook last van toch?
Ook zei John dat Kaiji binnenkort een overnacht spoor gaat lopen, dus dan moet die een keer in de avond lopen, en in de vroeg morgen, dit is een spoor die de dag van tevoren gelegd wordt, volgens John kan Kaiji dat makkelijk, nou, we zullen zien wat die er van bakt.
Maar ondanks zijn gelummel deze dag heeft die toch zijn bok gevonden.
We hebben helaas niet heel het spoor kunnen filmen, want ik was vergeten om het kaartje te wissen, dus die stond nu dus vol, en de camera hield er mee op.
John zei wel dat Kaiji vandaag zijn dag niet had, en daar hebben wij mensen ook last van toch?
Ook zei John dat Kaiji binnenkort een overnacht spoor gaat lopen, dus dan moet die een keer in de avond lopen, en in de vroeg morgen, dit is een spoor die de dag van tevoren gelegd wordt, volgens John kan Kaiji dat makkelijk, nou, we zullen zien wat die er van bakt.
Maar ondanks zijn gelummel deze dag heeft die toch zijn bok gevonden.
Zweetwerktraining 28 februari 2012
Met een beetje miezerig weer reden we vandaag weer naar het zweetwerktraining, daar aangekomen hebben we eerst wat gedronken en gekletst.
Toen zijn we naar het bos gereden waar we altijd trainen met de honden.
Kaiji kreeg het eerste spoor, het was een spoor van 500 meter lang, dus een wedstrijdspoor, maar John vertelden er even bij dat het een overnachtspoor was, dus 24 uur oud.
Er waren die nacht en vroege morgen genoeg reeën en wilde zwijnen geweest in het bos, dat was duidelijk te zien, want het stond gelijk op zijn kop, heel veel stukken grond was los gekrabd door de reeën, of losgewoeld door de wilde zwijnen.
Dus er was weer afleiding genoeg voor Kaiji aan geurmoleculen .
Ik zet Kaiji bij het aanschotplaats neer, en naar even gesnuffeld te hebben gaat die weer als een idioot ervan door, hij wordt echt bloed fanatiek na iedere week.
Elk wondbed heeft die verwijst, en hij verwijst zelfs drie keer achter elkaar, zodat ik zeker weet dat die op het spoor zit, en dat daar dus zweet(bloed) ligt van het gewonden dier.
In het begin staat die even wat te lummelen, dus ik dacht......................nou, dat wordt het zelfde als de vorige keer, maar nee hoor, Kaiji schakelt een versnelling, en de rest van het spoor loop die in een zeer hoog tempo.
Er waren ook twee barrières in het spoor gedaan, een hele rij stronken van bomen meters lang door het bos heen, en een hele takkenhagen waar die overheen moest.
Maar dat is voor onze Japanse krulstaart geen probleem, ze zijn daar heel lenig en wendbaar in, als je goed kijkt zie je op de film Kaiji heel snel en heel gemakkelijk over de boomstronken springen.
Alleen mij lukt dat niet om dat in Kaiji zijn tempo over die bomen te bikkelen.....lol.
Hij heeft zijn overnachtspoor dus in 6.03 minuten gelopen, en dat voor de eerste keer, met zeer weinig fouten erin, dat wil zeggen dat Kaiji bijna niet van het spoor is geweest.
John zei tegen mij............Hetty, je mag wel heel trots zijn op da menneke van je( Kaiji wel te verstaan dus) want hij heeft het zo goed gelopen dat ik helemaal geen twijfels heb dat die aan die wedstrijd mee gaat doen...........schrijf hem maar alvast in.
Ik moest best wel lachen, want John is helemaal van overtuigd dat Kaiji dat zeker wel gaat halen, we hebben tenslotte nog ruim twee en een halve maand om te oefenen.
Maar hieronder dus die dag, het staat er niet allemaal op, en sommige stukken zie je meer de grond als Kaiji, maar ik moest een paar keer de lijn overpakken omdat die weer overal tussen was geraakt.
Zweetwerk 11 maart 2012
Het was vandaag heel mooi en lekker weer, en daar hebben we van genoten.
Deze keer hebben we weer eens een spoor gelopen in Merselo- Overloon bij de Jagende brak, dit was weer een hele tijd geleden dat we daar geweest zijn.
Kaiji had het eerste spoor, en vandaag heeft die er niets van gebakken, het was een 500 meter en een overnacht spoor.
Ik denk zelf dat het komt omdat daar andere honden achter je aan lopen met hun eigenaren, en dan is Kaiji afgeleid, en normaal gesproken is dat ook helemaal niet terecht dat er andere honden meelopen.
Andere mensen kan ik nog begrijpen, maar geen meute honden erachteraan, want met een natuurzoek is je hond ook als enigste op dat moment.
Kaiji heeft tenslotte wel de bok gevonden, maar met heel wat aanmoedigingen en beloningen met stem is dit gepaard gegaan, en dat ben ik niet gewent van Kaiji, want hij gaat altijd als een speer.
Dus ik ben eens benieuwd wat die dinsdag weer gaat doen op de training, dan kan ik het verschil zien of het te maken had met die andere honden, ik denk het zelf wel.
Dus, dit is maar een kort berichtje deze keer, maar ik heb wel mooie foto's gevonden van de Shiba's op jacht, en dit nog op de traditionele manier zoals je zelf kunt zien op de foto's.
In Japan wordt er nog zijn best gejaagd met de Shiba's zoals je kunt zien.
Dus ik ben eens benieuwd wat die dinsdag weer gaat doen op de training, dan kan ik het verschil zien of het te maken had met die andere honden, ik denk het zelf wel.
Dus, dit is maar een kort berichtje deze keer, maar ik heb wel mooie foto's gevonden van de Shiba's op jacht, en dit nog op de traditionele manier zoals je zelf kunt zien op de foto's.
In Japan wordt er nog zijn best gejaagd met de Shiba's zoals je kunt zien.
Zweetwerk 13 maart 2012
Nu weet ik het zeker, zondag liep Kaiji het spoor niet goed, en zelfs slecht voor hem doen, maar vandaag ging die weer als een trein.
Hoe dit zo kan komen? wel, ten eerste gebruikten ze zondag runderbloed met wat reeënbloed erbij, en John gebruikt puur reeënbloed, dus daar zitten geen andere bestanddelen in.
Waarschijnlijk is het spoor niet goed gelegd, want zondag starten Kaiji heel goed, en halverwege het spoor was die de weg kwijt, en dat heeft die bijna nooit tot helemaal nooit, dus ik vond dit al vreemd.
Nu vermoeden we dat met het spoor uitzetten de dag van tevoren een verstopping halverwege het spoor heeft gezeten in het flesje waar ze het bloed mee druppelen.
En dan is de hond inderdaad de weg kwijt, nu doen Kaiji en ik dit al weer een jaar, dus ik weet wel hoe die reageert als die helemaal de weg kwijt is, en dit heeft die nog nooit gehad dat die echt het spoor kwijt is, en dat is dan toch wel vreemd.
Vandaag heb ik niet gefilmd omdat ik me echt wil focussen op Kaiji zijn gedrag, want in Mei heeft die een wedstrijd te lopen, dus we moeten ons goed voorbereiden.
Maar John was zo tevreden over Kaiji vandaag, hij zei tegen me dat die het geweldig gelopen heeft, bijna in een rechte lijn ging Kaiji op zijn bok af en vond hem binnen 5 minuten, en dit voor een 24 uurs spoor en langer als 500 meter deze keer.
Dus al bij al, wat er zondag verkeerd is gegaan blijft voor ons een raadsel, want vandaag deed Kaiji het weer fantastisch.
John zei het menige malen tijdens zijn spoor lopen dat die het geweldig liep, alle verwijspunten, wondbedden en haken heeft die uitmuntend laten zien en gelopen.
En nu maar hopen dat we op tijd zijn met inschrijven in Mei, want het schijnt druk te worden, en ze hebben maar plaats voor 8 sporen te laten lopen, dus de eerste acht inschrijvingen mogen lopen die dag, en de andere hebben dan pech, dus het wordt duimen geblazen.
Zweetwerk 20 maart 2012
Heerlijk weer was het vandaag, voor ons tenminste wel, voor Kaiji wat minder.
Kaiji is ook meer een hond van het koude weer, want dit weer vandaag vind die eigenlijk al te warm om te werken, maar goed.
Het was weer een 24 uur spoor van 500 meter, en Kaiji moest het eerste spoor lopen, en hij begint meteen heel fanatiek, John zegt elke keer tegen mij...............................Hetty wandelen, en niet erachteraan joggen......lol..................hij heeft gelijk, als Kaiji zo fanatiek is ben je heel gauw geneigd om je tempo op te gaan voeren, waardoor je veel dingen mist, zoals verwijspunten die Kaiji verwijst, en andere belangrijke dingen die je als voorjager wel moet zien.
Dus, ik heb me koest gehouden vandaag, en de eerste 150 meter liep Kaiji zo goed dat je er een liniaal er langs kunt houden zoals John dat zo mooi verwoord.
Dat bedoelt die mee dat Kaiji recht over zijn spoor loopt, maar na die 150 meter begint Kaiji te lanterfanten, en dat houdt die een 100 meter vol, totdat ik hem eens toespreek dat dit niet de bedoeling is van dit geheel.
Schijnbaar snapte die mijn preek en ging die weer op zijn spoor, en liep de laatste 250 meter weer als een speer over het spoor en vloog als een bezetenen op zijn bok af.
Kaiji nam het reeënvel in zijn bek en begon er heftig aan te schudden, wat had die me een lol met zijn vachtje, en trots dat die was.
Terug bij de auto's heb Kaiji meteen drinken gegeven, en hij dronk zo een halve liter water naar binnen in een teug, wat had die een dorst en wat was die uitgedroogd van dat spoor lopen.
Dan kun je zien hoeveel vocht honden verliezen bij dit mentale zware werk.
Nu denken we dat die dit al geen uitdaging meer vind, en dat die daarom zo stond te trubbelen midden in zijn spoor, en dat John zei tegen me dat Kaiji zo de 1000 meter spoor loopt, dus als we dat even simpel zeggen dat die naar een spoor van een kilometer lang gaat.
En dat voor een Shiba, want dit is meestal Teckel werk om 1000 meter sporen te lopen, dus we gaan zien wat die er binnenkort van bakt.
Het zal volgende week nog niet zijn, en anders lezen jullie het hier wel.
Maar als je nu ziet hoe kort Kaiji pas zijn 500 meter sporen loopt maakt die hele snelle vorderingen als John denkt dat die al klaar is voor zijn 1000 meter sporen te gaan lopen.
Zo wie zo al, want we zijn pas in januari begonnen met een 150 meter spoor, dus wat een vordering in een paar maanden tijd.
We zijn dan ook zeer trots op ons speurneusje, hij laat toch wel even zien dat Shiba's wel degelijke jachthonden zijn.
Zweetwerktraining 3 april 2012
Het was vandaag echt lenteweer, dus voor Kaiji te warm naar zijn zin, ik heb hem meteen uit de auto genomen en water gegeven, zodat die wat af kan koelen voordat die moet gaan werken.
Want als een hond gaat speuren loopt zijn lichaamstemperatuur behoorlijk omhoog, dus afkoelen van tevoren is belangrijk voor honden die niet zo tegen warmer weer kunnen.
Kaiji liep vandaag het laatste spoor, en dat kwam bij deze dus goed uit, kan die wat uitrusten.
Om kwart voor drie moest Kaiji zijn spoor lopen, John had een echt wedstrijdspoor neer gelegd van 600 meter van 20/24 uurs spoor, wel 100 meter langer als op wedstrijd, maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk, want als die 600 meter uitloopt is de 500 meter helemaal een makkie voor hem.
John had alleen maar snijhaar bij de aanschotplaats nee gelegd, dus geen zweet. Hij wilde wel eens zien hoe Kaiji dit oplosten, want verder op het spoor was wel weer zweet gelegd.
Ik doe de 10 meterlijn aan bij Kaiji, breng hem naar het aanschotplaats, en laat hem daar ruiken, nou daar had Kaiji geen paar seconde voor nodig of hij ging al heel zelfverzekerd aan de slag.
John liep deze keer een heel stuk achter me, zodat ik het deze keer helemaal zelf uit mocht zoeken samen met Kaiji, wel kreeg ik weer commentaar dat ik langzamer moest lopen, tja een langzaam tempo lopen vind ik moeilijk, maar je moet wel anders mis je een hoop aanwijzingspunten.
Kaiji verwijst goed, dus ik zie nu ook duidelijk dat die bovenop het spoor zit, wel snijd die een wondbed af, maar dat doet die de laatste tijd wel vaker, het is precies of die wil zeggen.......................die wondbedden geloof ik wel, ik snij ze af, dat scheelt mij weer tijd en ben ik sneller bij mijn doel:-))))).
Kaiji liep vandaag zijn spoor in 4.03 minuten, razend snel dus, en recht op zijn spoor, John was zo tevreden over zijn smurf..............zo noemt die Kaiji altijd.
Hij heeft helemaal niet staan te treuzelen, hij is recht over zijn spoor gelopen, en het starten met het snijhaar als enigste hulppunt voor Kaiji was absoluut geen probleem voor hem, dat zei John ook al.
Hij heeft een betere neus als wij met z'n alle bij elkaar, en elke keer laat die me weer verbazen wat die in zijn mars heeft qua speuren.
John zegt ook dat die erg snel leert, en dat die echt een zeer goede zweethond is, nou dat compliment kan je in je broekzak duwen toch?
En als beloning mocht die van John het reeënvel helemaal terug naar de auto's dragen, en trots dat Kaiji dan loopt, heel zijn haren gaan dan recht overeind staan, zo vrijt is die dan met zijn vel.
Wij zijn zo trots op ons manneke, en elke keer laat die ons weer verbazen wat die allemaal kan, ik denk dat die nog veel meer in zijn mars heeft als dat die nu laat zien, maar dat komt wel als we verder gaan met de opleiding.
Nu zijn we er achter gekomen dat ik in het buitenland( nou ja buitenland.....Duitsland) met Kaiji wel officiële certificaten kan halen op het zweetwerk, dit heeft John voor me uitgezocht, daar hebben ze dus wel de groep oertype honden die officiële certificaten mogen behalen, en zijn dan in Duitsland erkend.
En als me dat gaat lukken kan ik hem op Duitse shows inschrijven bij de werkhonden:-)))), maar we gaan wel zien tegen die tijd.
Want als een hond gaat speuren loopt zijn lichaamstemperatuur behoorlijk omhoog, dus afkoelen van tevoren is belangrijk voor honden die niet zo tegen warmer weer kunnen.
Kaiji liep vandaag het laatste spoor, en dat kwam bij deze dus goed uit, kan die wat uitrusten.
Om kwart voor drie moest Kaiji zijn spoor lopen, John had een echt wedstrijdspoor neer gelegd van 600 meter van 20/24 uurs spoor, wel 100 meter langer als op wedstrijd, maar dat mag de pret niet drukken natuurlijk, want als die 600 meter uitloopt is de 500 meter helemaal een makkie voor hem.
John had alleen maar snijhaar bij de aanschotplaats nee gelegd, dus geen zweet. Hij wilde wel eens zien hoe Kaiji dit oplosten, want verder op het spoor was wel weer zweet gelegd.
Ik doe de 10 meterlijn aan bij Kaiji, breng hem naar het aanschotplaats, en laat hem daar ruiken, nou daar had Kaiji geen paar seconde voor nodig of hij ging al heel zelfverzekerd aan de slag.
John liep deze keer een heel stuk achter me, zodat ik het deze keer helemaal zelf uit mocht zoeken samen met Kaiji, wel kreeg ik weer commentaar dat ik langzamer moest lopen, tja een langzaam tempo lopen vind ik moeilijk, maar je moet wel anders mis je een hoop aanwijzingspunten.
Kaiji verwijst goed, dus ik zie nu ook duidelijk dat die bovenop het spoor zit, wel snijd die een wondbed af, maar dat doet die de laatste tijd wel vaker, het is precies of die wil zeggen.......................die wondbedden geloof ik wel, ik snij ze af, dat scheelt mij weer tijd en ben ik sneller bij mijn doel:-))))).
Kaiji liep vandaag zijn spoor in 4.03 minuten, razend snel dus, en recht op zijn spoor, John was zo tevreden over zijn smurf..............zo noemt die Kaiji altijd.
Hij heeft helemaal niet staan te treuzelen, hij is recht over zijn spoor gelopen, en het starten met het snijhaar als enigste hulppunt voor Kaiji was absoluut geen probleem voor hem, dat zei John ook al.
Hij heeft een betere neus als wij met z'n alle bij elkaar, en elke keer laat die me weer verbazen wat die in zijn mars heeft qua speuren.
John zegt ook dat die erg snel leert, en dat die echt een zeer goede zweethond is, nou dat compliment kan je in je broekzak duwen toch?
En als beloning mocht die van John het reeënvel helemaal terug naar de auto's dragen, en trots dat Kaiji dan loopt, heel zijn haren gaan dan recht overeind staan, zo vrijt is die dan met zijn vel.
Wij zijn zo trots op ons manneke, en elke keer laat die ons weer verbazen wat die allemaal kan, ik denk dat die nog veel meer in zijn mars heeft als dat die nu laat zien, maar dat komt wel als we verder gaan met de opleiding.
Nu zijn we er achter gekomen dat ik in het buitenland( nou ja buitenland.....Duitsland) met Kaiji wel officiële certificaten kan halen op het zweetwerk, dit heeft John voor me uitgezocht, daar hebben ze dus wel de groep oertype honden die officiële certificaten mogen behalen, en zijn dan in Duitsland erkend.
En als me dat gaat lukken kan ik hem op Duitse shows inschrijven bij de werkhonden:-)))), maar we gaan wel zien tegen die tijd.
Zweetwerk 10 april 2012
Wat was het een vochtig weertje vandaag, maar dat mocht voor Kaiji de pret niet drukken natuurlijk.
Hij moest het eerste spoor lopen, een echt wedstrijdspoor had John er neer gelegd van 500 meter 20/24 uurs, John is ons echt aan het klaarstomen voor de maand Mei.
John had nog een verrassing voor me eigenlijk, de afgelopen keer dat Kaiji zijn zweetspoor liep in 4.03 minuten(zie verhaal hierboven) had ik wel gezien dat er iemand mee liep die onze Kaiji gefilmd had toen die heel zijn spoor uit liep.
Wat was nou het geval...........................die man is degene die de zweetlijst van Nederland samenstelt elk jaar, en John had hem uitgenodigd om eens te komen kijken naar Kaiji.
En volgens mij heeft Kaiji het geweten, want hij liep echt als een klein treintje over zijn spoor heen, zonder af te wijken, dus vandaag zei John dat tegen mij dat die man speciaal gekomen was om onze Kaiji aan het werk te zien, en hij was verbaasd dat Kaiji het in een zeer korte tijd het al zo goed deed.
Hoe lang dat zijn opleiding nog duurt is even afwachten natuurlijk, maar John garandeerde mij al dat Kaiji als die klaar is op de zweetlijst Noord- Brabant komt te staan.
Nou, die heeft die alvast in zijn broekzakje zitten......lol.
Want Kaiji is al getraind op vier soorten geuren/sporen:
Dus deze vier verschillend wild weet Kaiji al heel goed te onderscheiden, en dat is toch wat hier in Nederland het meeste in de natuur voorkomt.
En zoals je hierboven op de foto kunt zien bij dat wild zwijn met haar biggetjes......................het kan zo gebeurd zijn dat ze aangereden wordt door een auto of motor.
Eigenlijk wordt ik nog het meeste getraind door John, want het neusje van Kaiji is niets mis mee, maar de voorjager (ik dus) heeft veel, maar dan ook echt veel te leren.
Zo moet ik onze Kaiji goed lezen, dat lukt me al aardig, maar ondertussen moet ik ook nog opletten of je zweet ziet liggen, of stukjes long van het dier, de vacht, en welk vacht, waar het dier precies geraakt is, daar gaat het eigenlijk over uit, en dat ik als voorjager als een CSI te werk ga om uit te zoeken hoe, wat, waar en hoelang de nazoek ongeveer gaat duren.
Hieronder een foto van een zweetspoor van een wild zijn.
En zoals je hierboven op de foto kunt zien bij dat wild zwijn met haar biggetjes......................het kan zo gebeurd zijn dat ze aangereden wordt door een auto of motor.
Eigenlijk wordt ik nog het meeste getraind door John, want het neusje van Kaiji is niets mis mee, maar de voorjager (ik dus) heeft veel, maar dan ook echt veel te leren.
Zo moet ik onze Kaiji goed lezen, dat lukt me al aardig, maar ondertussen moet ik ook nog opletten of je zweet ziet liggen, of stukjes long van het dier, de vacht, en welk vacht, waar het dier precies geraakt is, daar gaat het eigenlijk over uit, en dat ik als voorjager als een CSI te werk ga om uit te zoeken hoe, wat, waar en hoelang de nazoek ongeveer gaat duren.
Hieronder een foto van een zweetspoor van een wild zijn.
Aan deze foto's kan je dus zien dat je echt goed je ogen open moet houden als je samen met je hond het zweetspoor loopt, en in tussentijd moet je je hond ook lezen, je hebt het druk als aan het lopen bent.
En afgezien dat onze Kaiji dit ooit heel vlug verwijst, mis ik die punten wel eens, want je loopt er zo voorbij zonder dat je het gezien hebt.
En op deze foto's ligt het nog op een grasachtige bodem, maar in een bos vol met vallende bladeren is het echt CSI werk.
Maar Kaiji heeft vandaag zijn spoor weer heel goed gelopen, aan het einde van de lessen kreeg die zelfs de complimenten van John dat die vandaag het beste gelopen had.
En zijn tegenstanders........lol........waren een teckel en een Bayerischer Gebirgssshweisshund, de zweet specialisten zoals ze altijd zeggen.
John heeft me helemaal uitgelegd hoe ik officieel een zweetspoor moet lopen in het examen, en daar gaan we mee door , zodat het er goed ingebakken zit in me.
Kaiji zijn neusje doet het wel, daar twijfelen we absoluut niet aan, dus op naar de volgende training.
En afgezien dat onze Kaiji dit ooit heel vlug verwijst, mis ik die punten wel eens, want je loopt er zo voorbij zonder dat je het gezien hebt.
En op deze foto's ligt het nog op een grasachtige bodem, maar in een bos vol met vallende bladeren is het echt CSI werk.
Maar Kaiji heeft vandaag zijn spoor weer heel goed gelopen, aan het einde van de lessen kreeg die zelfs de complimenten van John dat die vandaag het beste gelopen had.
En zijn tegenstanders........lol........waren een teckel en een Bayerischer Gebirgssshweisshund, de zweet specialisten zoals ze altijd zeggen.
John heeft me helemaal uitgelegd hoe ik officieel een zweetspoor moet lopen in het examen, en daar gaan we mee door , zodat het er goed ingebakken zit in me.
Kaiji zijn neusje doet het wel, daar twijfelen we absoluut niet aan, dus op naar de volgende training.
Zweetwerktraining 17 april 2012
Kaiji moest vandaag het laatste spoor lopen, dus moest die even geduld hebben, maar dat heeft die bijna niet als we daar zijn, Kaiji wil werken, en het liefst wil die alle sporen zelf opspeuren en uitlopen.
John had weer een wedstrijdspoor van 24 uur oud gemaakt voor ons, en ik kreeg al als waarschuwing dat er vanmorgen veel reeën en wilden zwijnen over de sporen hebben gelopen, dus een extra handicap, want dit zijn dus de welbekende verleidingssporen.
Kaiji startte recht over zijn spoor, en bleef dit een tijd goed volgen met zijn neus over de grond, maar ineens gaat Kaiji naar rechts en zie je zijn neus de lucht ingaan, dit is dus het verleidingsspoor wat die nu pakt.
Op het filmpje zie je dat ook goed dat ik dan blijf staan om Kaiji weer op het goede spoor te krijgen, nu zie ik het ook als die van het spoor afgaat, dus dat hebben we weer geleerd.
Als ik het commando" terug op spoor " geef gaat Kaiji inderdaad weer terug naar zijn goede spoor, om vervolgens toch weer op het verleidingsspoor terug te keren.
Na weer een commando te geven dat die terug spoor moet gaat Kaiji na enige twijfel toch weer op zijn spoor.
Verder wordt die weinig afgeleid door andere sporen en loopt op zijn doel af " het stuk ", als Kaiji die heeft gevonden gaat die staan te schudden met de vacht, dit mag hij doen als beloning, en omdat die het laatste spoor liep vandaag mocht Kaiji van John het stuk helemaal zelf naar de auto dragen.
Nou dat is voor Kaiji geen straf, want dan loopt die zo trots als poes met zijn velletje naar de auto, half struikelend, hij moet het even een paar keer herpakken, maar hij krijgt het bij de auto.
John was zeer tevreden over Kaiji zijn werk, en gaat voor ons eens informeren in Duitsland, volgende week hebben we geen training, dus die week erop hoor ik meer van John als het goed is, we zijn zeer benieuwd.
Met ons nieuw cameraatje hebben we nu gefilmd, ga maar eens een kijkje nemen hieronder,
Zweetwerk 1 mei 2012
Het was weer het mooiste weer van de wereld vandaag, terwijl het hier geregend heeft is het daar volop zonneschijn, nu moet Kaiji ook beter zijn best gaan doen, want met droog en warm weer zijn de geuren wat moeilijker te ruiken voor honden.
Het is ook altijd leuk om te zien hoe Kaiji altijd van start gaat, het is bijna een klein locomotiefje, die moet je eerst warm stoken en dan komt het op volle snelheid, zo ook met Kaiji, hij start altijd heel langzaam en dan zie je dat die zijn tempo gaat versnellen.
Het is weer een overnacht spoor van 20/24 uur oud en 500 meter.
Ik heb deze keer aan John gevraagd of die helemaal niets wil zeggen alleen als ik faliekant verkeerd loop, dat was afgesproken.
Ik hoor van John waar het dier aangeschoten is, en welke richting het dier gevlucht is, ik laat Kaiji ruiken bij het aanschotplaats en hij gaat als een locomotief van start, dit zie je nu heel goed op de film, eerst langzaam en dan versneld die zijn tempo.
Kaiji verwijst goed, als je goed kijkt zie je het zelf ook, nu is het aan jullie om te kijken of je Kaiji ziet verwijzen, tijdens het spoor heb ik mijn camera eens dichtbij een verwijspunt gehouden, en als je goed kijkt bij 1.49 kun je zien wat Kaiji heel snel verwijst naar me.
Verder verwijst die tijdens zijn spoor weer een wondbed, en daar moet die een linkse haak maken, dus ik breng hem terug naar het wondbed en geef hem het commando dat die op het spoor moet gaan, en Kaiji pikt meteen daar de linkse haak op en loop verder zijn spoor heel makkelijk en geconcentreerd.
Ruim 50 meter voor zijn gevonden dier begint Kaiji altijd heel erg te trekken aan de lijn, dan weet ik dat die zijn dier bijna gevonden heeft.
Maar hij trok deze keer zo hard dat John op een gegeven moment tegen me zei dat ik Kaiji maar los moest laten, dit zie je dus ook goed op de film, en hij gaat in een rechte lijn op zijn doel af, terwijl er honden dicht in zijn buurt staan, maar hij is zo fanatiek op zijn vacht, dat die niemand en niets meer ziet.
Ik leer Kaiji steeds beter lezen, en ik heb deze keer maar weinig hulp aan John gevraagd, en John vond dat wij het heel goed gedaan hebben, Kaiji is maar een keer van het spoor af gegaan, dus dat is heel netjes.
Zo zijn we weer heel tevreden en trots naar huis vertrokken, en Kaiji..............................die ligt weer in een coma.
Zie hieronder zijn werk.
Zweetwerk Kaiji 8 mei 2012
Het was zeer warm weer deze dag, warm en heel vochtig, dus de muggen en teken waren in overvloed in het bos, tja dat is dan weer de andere kant van dit werk.
Kaiji was vandaag weer aan het lummelen geslagen, tot drie keer toe zie je hem op een verleidingsspoor gaan totdat die dus ook drie keer terug geroepen wordt door me.
De eerste helft gaat die als een speer, ertussen in staat die dus te lummelen, en het laatste gedeelte loopt die ook weer als een speer totdat die weer zijn beloning ziet liggen en als een gek er weer op af duikt.
Toen we het bos uit gingen heb ik Kaiji heel goed gecontroleert op teken, ik heb er 8 stuks vanaf gehaald ter grootte van een klein spinnetje.
En dan denk je ze gelijk te hebben, maar bij thuiskomst en tijdens de rit naar huis heb ik er nog drie vanaf gehaald, wat zijn het toch krengen van beesten, en het is zo eigenlijk niet meer leuk om met je hond naar het bos te gaan, zo erg is het.
Paul Schneider Trofee 20 mei 2012
Vandaag was dus de dag van de Paul Schneider Trofee, en we hebben er Kaiji voor in geschreven, hij traint pas 4.5 maanden, maar het is voor mij een goede leer.
Wel had ik er een hard hoofd in, want wat was het geval? we zijn een paar dagen voor dit examen erop uit geweest, en Kaiji was mee, hij heeft zoals ik maar heel weinig geslapen in die dagen, en zaterdag zijn we ook nog langs Walter en Myriam gegaan(wat overigens heel gezellig was) en heeft Kaiji daar de gehele dag met de dames des huizes gespeeld en gedold.
Zondag ging om 6.45 weer de wekker voor ons, we zijn beide naar beneden gegaan, ik heb de rest van onze dieren verzorgt, en toen in binnen kwam lag onze Kaiji alweer in een zeer diepe slaap.
Wat had ik medelijden met ons ventje, want nu moest die ook nog een zweetproef gaan lopen die dag, en hij was al zo moe.
We zijn om 8.00 uur aangereden en om 8.30 uur waren op de plaats van bestemming, even wat gedronken, en toen iedereen er was moesten we een lotje trekken wie/ wat/welk spoor moest lopen, ik trok nummertje 1, dus Kaiji moest als eerste lopen.
We zijn toen met z'n alle naar het bos gereden waar de sporen waren uit gezet voor die dag, Kaiji en ik werden daar opgeroepen dat we moesten starten als 1ste koppel.
Wel had ik er een hard hoofd in, want wat was het geval? we zijn een paar dagen voor dit examen erop uit geweest, en Kaiji was mee, hij heeft zoals ik maar heel weinig geslapen in die dagen, en zaterdag zijn we ook nog langs Walter en Myriam gegaan(wat overigens heel gezellig was) en heeft Kaiji daar de gehele dag met de dames des huizes gespeeld en gedold.
Zondag ging om 6.45 weer de wekker voor ons, we zijn beide naar beneden gegaan, ik heb de rest van onze dieren verzorgt, en toen in binnen kwam lag onze Kaiji alweer in een zeer diepe slaap.
Wat had ik medelijden met ons ventje, want nu moest die ook nog een zweetproef gaan lopen die dag, en hij was al zo moe.
We zijn om 8.00 uur aangereden en om 8.30 uur waren op de plaats van bestemming, even wat gedronken, en toen iedereen er was moesten we een lotje trekken wie/ wat/welk spoor moest lopen, ik trok nummertje 1, dus Kaiji moest als eerste lopen.
We zijn toen met z'n alle naar het bos gereden waar de sporen waren uit gezet voor die dag, Kaiji en ik werden daar opgeroepen dat we moesten starten als 1ste koppel.
Van tevoren krijg je de spelregels te lezen hoe een examen in zijn werk gaat, en heb je daar nog vragen over kun je die dan stellen.
Het weer was al best warm en zonder een zuchtje wind, we moesten eerst een behoorlijk stuk lopen voordat we bij het spoor waren, dus Kaiji zijn tong hing al op zijn pootjes( want Kaiji en warm weer gaan niet goed samen) toen we bij het aanschotplaats beland waren kregen we te horen welke kant de ree gevlucht was, en moest Kaiji aan de bak met zweetwerk, het eerste stuk ging heel goed, en zat die goed op spoor.
Al bij al heeft die twee wondbedden verwezen aan me, en halverwege het spoor viel Kaiji helemaal stil en was die zijn spoor kwijt, hij had het heel warm( want de temperatuur van een speurhond kan oplopen tot ruim 40 graden als die aan het speuren zijn) kun je nagaan hoe warm een hond het heeft als het al warm weer is en dan nog eens aan het speuren moet komen?
Kaiji had het helemaal gehad, hij was doodmoe, hij had het heel warm, en zijn neusje werkte niet meer door de droge warme lucht.
Maar ook het vrouwke had het helemaal gehad, ook die kan niet tegen het warme weer, was moe van het weekend met weinig slaap, en zere voeten van de warmte.
We kregen onze derde afroep en we konden beide vertrekken uit het bos, toch was achteraf Kaiji niet meer ver van zijn einddoel af.
Ach ja, de volgende keer beter, en dan gaan we niet eerst een vremoeid weekend weg.....lol.
Wij zijn trots op ons menneke, want hij was de enigste die pas 5 maanden aan het trainen is, en dan al halverwege het spoor komen onder zware omstandigheden is echt niet slecht voor ons speurneusje.
Van de zeven combinaties die moesten lopen waren er maar twee van geslaagd, dus we hebben helemaal niets te klagen.
Kaiji heeft in ieder geval alvast zijn eerste speld binnen en verdient van de Koninklijke Nederlandse jagersvereniging.
Al bij al heeft die twee wondbedden verwezen aan me, en halverwege het spoor viel Kaiji helemaal stil en was die zijn spoor kwijt, hij had het heel warm( want de temperatuur van een speurhond kan oplopen tot ruim 40 graden als die aan het speuren zijn) kun je nagaan hoe warm een hond het heeft als het al warm weer is en dan nog eens aan het speuren moet komen?
Kaiji had het helemaal gehad, hij was doodmoe, hij had het heel warm, en zijn neusje werkte niet meer door de droge warme lucht.
Maar ook het vrouwke had het helemaal gehad, ook die kan niet tegen het warme weer, was moe van het weekend met weinig slaap, en zere voeten van de warmte.
We kregen onze derde afroep en we konden beide vertrekken uit het bos, toch was achteraf Kaiji niet meer ver van zijn einddoel af.
Ach ja, de volgende keer beter, en dan gaan we niet eerst een vremoeid weekend weg.....lol.
Wij zijn trots op ons menneke, want hij was de enigste die pas 5 maanden aan het trainen is, en dan al halverwege het spoor komen onder zware omstandigheden is echt niet slecht voor ons speurneusje.
Van de zeven combinaties die moesten lopen waren er maar twee van geslaagd, dus we hebben helemaal niets te klagen.
Kaiji heeft in ieder geval alvast zijn eerste speld binnen en verdient van de Koninklijke Nederlandse jagersvereniging.
Na afloopt zijn we naar huis gereden, en thuis is Kaiji op zijn bedje gegaan en is er niet meer vanaf gekomen, zelfs eten heeft die geen tijd voor, zo bekaf is die de arme schat.
We zijn heel trots op ons ventje, en dat zullen we ook altijd blijven.
We zijn heel trots op ons ventje, en dat zullen we ook altijd blijven.
Kaiji's zweetwerk examen 26 juni 2012
Op de verjaardag van mijn heel dierbare vader hebben we vandaag een examen afgelegd op het zweetwerk.
John heeft een examenspoor uitgezet van 24 uur en 500 meter lang, omdat ik met Kaiji niet officieel een examen kan afleggen hebben we het zo gedaan, John is tenslotte een keurmeester daarin.
Kaiji kan geen officiële examens afleggen omdat hij bij het FCI niet als zijnde jachthond wordt erkend, in het land van herkomst zijn het echte jachthonden waar nog mee gewerkt wordt, maar de FCI denkt daar helaas anders over.
Het was vandaag erg warm voor Kaiji(ook voor mijn trouwens) wij houden beide van de wintermaanden, maar vandaag was dus de dag van de waarheid, want als Kaiji voor dit examen slaagt komt die op de officiële zweetwerklijst van Brabant te staan. http://www.zweethondenbrabant.nl
Dat wil zeggen dat we dan voortaan opgeroepen kunnen worden om een natuur nazoek te doen, dus of een jager heeft het wild verkeerd aangeschoten, of er zijn aanrijdingen met wild, in beide gevallen moeten ze er een zweethond bijhalen.
Jaarlijks sneuvelen in ons land meer dan 6.000 stuks grofwild door het verkeer. Heel vaak zijn de dieren op slag dood, maar lang niet altijd. Regelmatig gebeurt het dat het gewonde dier nog kilometers ver weg vlucht. Als het onfortuinlijke dier niet wordt opgespoord kan het soms nog dagenlang op een ellendige manier creperen.
Ook tijdens de beheerjacht kan het voorkomen dat een kogel minder goed doel treft, waardoor het dier soms nog gewond weg kan vluchten.
Een gewond dier kan worden opgespoord met behulp van een zogenoemde zweethond.
Wat is een nazoek?
Een nazoek is het opsporen van gewond grofwild met een zweethond. De zweethond volgt daarbij aan een lange lijn het spoor van het gewonde dier. Dit spoor is soms wel kilometers lang. Eenmaal bij het dier aangekomen kan het zijn dat het al dood is. Ook kan het voorkomen dat het gewonde dier opspringt en wegvlucht. De hond wordt dan geslipt en gaat (meestal luid blaffend) in de achtervolging, het zogenoemde hetzen. Daarbij probeert de hond het gewonde dier de pas af te snijden en op de plaats te houden, het zogenaamde stellen.
Beschikbaarheid zweethond.
Indien een stuk grofwild is weggevlucht na een aanrijding, of na een schot, dient er altijd nagezocht te worden met een hond. Ligt het gewonde dier niet binnen pakweg honderd meter dood, dan is het raadzaam er een erkend nazoekteam bij te halen. Een echte specialist is in staat ook de langdurigere en moeilijkere nazoeken tot een goed einde te brengen.
Hoe regel ik een nazoek?
Bij een aanrijding dient u contact (is n.l. verplicht) op te nemen met de meldkamer van de politie. Normaal gesproken zorgt de meldkamer dat er een boswachter of jachtopzichter ter plaatse komt, die een eventuele nazoek kan regelen. Deze kan iemand van de Zweethondenlijst bellen. De zweethondengeleider dient de toestemming voor de nazoek dan verder te regelen met de terreineigenaar.
Bij een aanrijding met wild:
- Denk aan uw eigen veiligheid en die van anderen!
- Bel altijd het nummer van de politie 0900-8844, om de aanrijding te melden.
- Als het aangereden dier niet terplaatse ligt, markeer de plaats van de aanrijding met een witte zakdoek of met markeringslint.
- Indien de politie hierin niet voorziet, probeer dan een nazoekteam ter plaatse te krijgen, zie zweethondenlijst Brabant.
Wij zijn zeer trots op ons manneke, dat die laat zien dat Shiba's meer in staat zijn als alleen maar een leuke huishond te zijn.
Kaiji, je bent een knapzak in alles:-))))
Ikaiji van de Kerselereveld is nu de eerste en enigste Shiba Inu die op de zweetlijst staat in de Benelux.
We trainen verder met Kaiji, want hij heeft een aanleg voor dit werk, en daarbij helpen we de fauna van Nederland er nog eens bij.
Zweetwerk 7 augustus 2012
Vandaag hebben we na een kleine hittegolf de trainingen weer opgepakt, want als het echt heet weer is ga ik met Kaiji niet trainen omdat die daar slecht tegen kan.
Nu kan ik wel gaan trainen met warm weer, maar als je eens wist hoe erg de temperatuur van een zweethond oploopt tot wel 40 graden Celsius dan pas ik daarvoor.
Dit is volgens onderzoek gebleken dat honden die speuren hun lichaamstemperatuur enorm omhoog kan lopen, en dat wil ik Kaiji niet aandoen, daar is die ons toch te heilig voor:-))))).
Vandaag heeft Kaiji weer heel goed gelopen, en 24 uur spoor van 500 meter in een tempo van 4.41, dus we hebben helemaal niets te klagen.
Als je goed kijkt zie je op het laatst dat Kaiji met zijn neus de lucht in gaat, hij is heel dicht bij zijn buit, alleen zit zijn neusje even vol met de geur en weet die hem heel even niet te traceren, maar dat duurt niet lang.
Ga hieronder maar eens een kijkje nemen.
Nu kan ik wel gaan trainen met warm weer, maar als je eens wist hoe erg de temperatuur van een zweethond oploopt tot wel 40 graden Celsius dan pas ik daarvoor.
Dit is volgens onderzoek gebleken dat honden die speuren hun lichaamstemperatuur enorm omhoog kan lopen, en dat wil ik Kaiji niet aandoen, daar is die ons toch te heilig voor:-))))).
Vandaag heeft Kaiji weer heel goed gelopen, en 24 uur spoor van 500 meter in een tempo van 4.41, dus we hebben helemaal niets te klagen.
Als je goed kijkt zie je op het laatst dat Kaiji met zijn neus de lucht in gaat, hij is heel dicht bij zijn buit, alleen zit zijn neusje even vol met de geur en weet die hem heel even niet te traceren, maar dat duurt niet lang.
Ga hieronder maar eens een kijkje nemen.
Zweetwerk 28 augustus 2012
Na een hitte golf zijn we vandaag weer gaan trainen, het was mooi bewolkt weer, dus wij waren beide zeer tevreden met dit weer, niet te warm in ieder geval.
Kaiji moest deze keer het laatste spoor lopen, en dat valt niet mee voor hem, want dan moet die lang wachten, en Kaiji wil maar 1 ding, dat is aan het werk.
Na veel gedrentel, wachten en zeuren was die nu dus eindelijk aan de beurt, maar hij pakte bijna het reeën vacht uit John zijn handen, zo fanatiek was die weer.
Kaiji had een 24 uurs spoor van 500 meter, bij de aanschotplaats snuffelde Kaiji even en ging er als een speer vandoor, en trekken doet de dan ook als de beste dat ik moeite heb om hem met een hand te houden, want in mijn andere hand heb ik ook naar het cameraatje vast.
Er was weer veel verleiding voor Kaiji, want de grond was weer zijn best omgewoeld door wilde zwijnen en door de hoefjes van de reeën.
Halverwege het spoor wordt die echt afgeleid, en deze keer niet door verleiding maar door motorcrossers die eens even leuk door de bossen scheurden met hun quads, dit zie je ook op de video, nadat Kaiji gezien had wat die herrie veroorzaakte kreeg ik hem weer op het spoor, en loopt die zijn spoor weer netjes af.
Op een gegeven moment merk ik dat we dicht bij Kaiji zijn doel zijn, want dan begint die nog harder te trekken aan de lijn, maar wie kwamen daar weer vlak bij...................juist ja.................de motorcrossers met hun herrie, maar deze keer liet Kaiji zich niet van zijn stuk af brengen en ging die ondanks de herrie heel goed en geconcentreerd op zijn doel af, en vond zijn BOK.
Omdat die de laatste was die zijn spoor liep mocht die van John zijn reeën vacht weer helemaal naar de auto dragen, en dat is geen straf voor Kaiji, dat kan ik jullie wel vertellen.
Hieronder weer het filmpje van vandaag, veel plezier.
Kaiji moest deze keer het laatste spoor lopen, en dat valt niet mee voor hem, want dan moet die lang wachten, en Kaiji wil maar 1 ding, dat is aan het werk.
Na veel gedrentel, wachten en zeuren was die nu dus eindelijk aan de beurt, maar hij pakte bijna het reeën vacht uit John zijn handen, zo fanatiek was die weer.
Kaiji had een 24 uurs spoor van 500 meter, bij de aanschotplaats snuffelde Kaiji even en ging er als een speer vandoor, en trekken doet de dan ook als de beste dat ik moeite heb om hem met een hand te houden, want in mijn andere hand heb ik ook naar het cameraatje vast.
Er was weer veel verleiding voor Kaiji, want de grond was weer zijn best omgewoeld door wilde zwijnen en door de hoefjes van de reeën.
Halverwege het spoor wordt die echt afgeleid, en deze keer niet door verleiding maar door motorcrossers die eens even leuk door de bossen scheurden met hun quads, dit zie je ook op de video, nadat Kaiji gezien had wat die herrie veroorzaakte kreeg ik hem weer op het spoor, en loopt die zijn spoor weer netjes af.
Op een gegeven moment merk ik dat we dicht bij Kaiji zijn doel zijn, want dan begint die nog harder te trekken aan de lijn, maar wie kwamen daar weer vlak bij...................juist ja.................de motorcrossers met hun herrie, maar deze keer liet Kaiji zich niet van zijn stuk af brengen en ging die ondanks de herrie heel goed en geconcentreerd op zijn doel af, en vond zijn BOK.
Omdat die de laatste was die zijn spoor liep mocht die van John zijn reeën vacht weer helemaal naar de auto dragen, en dat is geen straf voor Kaiji, dat kan ik jullie wel vertellen.
Hieronder weer het filmpje van vandaag, veel plezier.